Sınava hazırlık yapan öğrencilerimiz üzerinde etki bırakan herkes… Biliniz ki sınav sadece bilgilerin yoklandığı bir sistem değildir. Sınav, bilgilerin yanı sıra öğrencinin duygu durumunu, dikkatini, zaman yönetimini, adapte olma becerisini yoklayan bir süreci kapsar. Evlatlarınızı sınava değil; yaşamsal becerilere hazırlamanız, kendilerine yapacağınız en büyük iyilik olur. Onların iyi bir liseye, üniversiteye yerleşmesi salt mesleki başarı ve mutluluk getirmez.

Sınavlar, sadece bir araçtır; mahiyeti ise bir amaçtır… Mesele soru çözmek mi yoksa sorun çözmek mi? Cevabınız soru çözmek ise fonksiyonel zekâ ile akademik tabloyu; sorun çözmek ise duygusal zekâ ve yaşamsal tabloyu önemli buluyorsunuz. Öğrencilerin soru çözmesi, akademik kazanım sağlarken; sorun çözmesi, yaşamsal faaliyetler karşısında süreci doğru yönetebilen, istikrarlı, kararlı, net bir duruş sergileyen, özgüven sahibi olmasını destekler. “Ya sınavı kaybederse ya bu kez de kazanamazsa!” gibi ifadeler, güvensizlik duygusu ile örülmüştür. Acaba beklenti ve ifadelerimiz garip bir tezat mı sarıyor? Biz korkuyoruz; fakat onlara korkmamalarını söylüyoruz. Biz güvenmiyoruz; ancak onların kendilerine güvenmelerini bekliyoruz. Hatırlamalıyız ki tüm duygularımız bulaşıcıdır. Biz onlara inanırsak onlar da kendilerine inanırlar. Biz onlara güvenirsek onlar da kendilerine güvenirler ve beklenen sonuçlar elde edilir. Bu sadece sınava yönelik değildir. Hayatı boyunca karşılaşacağı her durum için geçerli sayılır. Çünkü bir kişinin gerçek potansiyeline erişmek istiyorsak o kişiye güvenip birçok şeyi başaracağı duygusuyla yaklaşmalıyız.