Kedi sahibi olmayan, olup da bambaşka manzaralarla karşılaşan internet kullanıcıları dünyanın dört bir yanından komik paylaşımlar yapıyor: En iyilerini sizler için derledik posta.com.trAnnemler bir hafta önce yavru bir kediye kapının önünde mama vermişti, bugün bu görüntüyle uyandık. Sabah 5.30'da uyandım, mutfağa gittiğimde bu arkadaş lavaboda böyle oturuyordu. Mesele şu: Benim kedim değil... Evi havalandırmak için camı açtım, geri geldiğimde bu arkadaş böyle duruyordu. Benim kedim yok... Sabah uyandığımda kapının önündeydiler... Garajımda ciyaklarken buldum. Sanırım böyle kedi sahibi olunuyor. Bahçede beslediğimiz kediyi hava aşırı yağışlı olunca eve aldık, ikinci saatinde böyle uyuyordu... Bu ne rahatlık! Kedim de yok köpeğim de... Ama her gün evime gelip böyle oturuyorlar... Gecenin 2'sinde bu arkadaş tarafından uyandırıldım. Benim kedim yok ki? Kalpli burnuyla annemlerin bahçesinde bir anda belirdi... Galiba artık bir kedimiz var. İşe giderken kamyona atlayıp kucağıma oturdu! Eve geldim ama bu benim kedim değil... İkimiz de şaşkınız. Dükkanda tuhaf sesler duyuyorduk, bunun üzerine koli tuzağı kurduk ve sonuç... Kediler gerçekten koliye dayanamıyor. Eve geldiğimde banyodaydı, ama benim kedim yok ki... Gece uyandım, balkonda böyle duruyordu: 7. katta oturuyorum ve benim kedim YOK! Kedim yok, ama işten eve geldiğimde bayağı bir kedim olduğunu gördüm... Bir gün kapıyı açtığımda eve girdi, o günden beri hiç ayrılmıyoruz. Yüzümü yıkamak için banyoya girdiğimde gözüme siyah bir şey takıldı, kafamı çevirdiğimde orada oturduğunu ve bana baktığını gördüm: Benim kedim yok ki... Mutfaktaki badana bitti, ortalığı toparladıktan sonra dinleneyim dedim, ama koltukta bu izlere rastladım. Bu arada benim kedim yok... Birden arabanın açık camından içeri atladı ve onsuz gitmeme izin vermedi. Sanırım artık bir kedim var. Sabaha karşı kapımda bitmeyen bi rmiyavlama sesiyle uyandım, kapıyı açtım, bu arkadaş içeri girdi ve sesi çıkmıyor. Sanırım onu sahiplendim... İşten eve döndüğümde uyuyakalmışım, uyandığımda bu arkadaşı yanımda buldum. Yan komşunun kedisi her gün benim evime geliyor, hiç sektirmez... Dün akşam arka kapıdaydı, şimdi yanımdan ayrılmıyor. Sanırım artık bir kedim var. Kedim yoktu, ama artık var galiba... İçeri girdi ve masaya yerleşiverdi! Babam bana bu fotoğrafı gönderdi, bizim kedimiz yok ki... Nişanlımın ailesinin evinde uyandığımda yanımda bu arkadaş vardı, ama kedileri yok... Komşumuzun kedisi her gün bize geliyor ama hemen vazoya giriyor, sanırım kendisini çiçek sanıyor. Benim iki kedim var, ama bu onlardan hiçbiri! Ders çalışıyordum, geldi ve notların üzerine oturdu. İlk bakışta anlamamıştım ama beşikte uyuklayan biri var! İşin ilginç yanı, bu benim kedim değil! Kedim yok! İyi ama benim kedim yok ki! Dün gece bir kedi beni eve kadar takip etti, uyandığımda bahçede bu şekilde buldum. Çöpleri çıkarmak için evden çıktım, bu arkadaş koşarak içeri girdi ve şimdi kucağımdan inmiyor. Eve geldiğimda yatağın altından tuhaf sesler duydum, meğer benim de artık bir kedim varmış... Mutfakta, raftaydı. Bizim bir kedimiz yok. Selam! Ama benim kedim yok! Kedime mama vermek için kutuyu açtığımda orada duruyordu. NOT: Benim kedim bu değil. Gece 2 buçukta uyandım, banyoya giderken bu gözlerle karşılaştım. İşin ilginci şu: Benim bir kedim yok ve evde açık cam ya da kapı da yok... 2 haftalık tatilden sonra eve döndüğümüzde klimanın üzerindeydi: Ama bizim bir kedimiz yok... Apartman dairesinin kapısının sadece 5 dakikalığına açık bıraktım, döndüğümde manzara buydu. Ve benim bir kedim yok. Benim kedim yok ki...