Giriş
Geçtiğimiz yıl Juan Guaido'nun kendini geçici devlet başkanı ilan etmesiyle Venezüela'daki kriz ortamı giderek büyüdü. İngiliz The Guardian gazetesi, kaostan en çok etkilenen kurumlar olan okulları mercek altına aldı.
Tarihinin en büyük ekonomik ve siyasi kaosunun tam ortasında yer alan Venezüela'nın en büyük kurbanları okullar oldu. Ülkenin doğusundaki Bolívar eyaletinde bir kasaba olan El Palmar'daki José Eduardo Sánchez İlkokulu'nda 723 öğrenci var ancak ne elektrik, ne masa, ne bilgisayar, ne de sandalye de var... Camlar kırık, lavabolar yok, metal sınıf kapıları ise hırsızlar tarafından yağmalanmış. Kapısı bile olmayan sınıflar, bazı hayvanlar tarafından işgal altında. Öğretmenler, imkansızlıklardan şikayetçi. Tahtaya yazı yazacak tebeşirlerinin bile olmayışından yakınıyor. Öğretmenlerden biri, "Elimizde sadece yönetim kadrosu, öğretmenler ve duvarlar var. Bu kadar. Başka bir şey yok" diyor. José Eduardo Sánchez İlkokulu'nun bulunduğu El Palmar, başkent Caracas'a arabayla 12 saat mesafede. Ülkede binlerce okulun durumu, José Eduardo Sánchez İlkokulu'ndan farklı değil. Aktivistler, son birkaç yılda 120 bin öğretmenin işi bıraktığını belirtiyor. Bunun nedeni ise, aşırı enflasyonun maaşlarını neredeyse sıfırlaması.
'Ayakkabımız yok'
Bolivar eyaletindeki öğretmenler birliğine üye olan Doris Guzmán, öğretmenlerin hayatta kalmak için adeta mücadele verdiğini ifade ediyor. Okula ulaşmak için saatlerce toplu ulaşım araçlarını bekliyor, kıyafetlerini bit pazarında satıyor. Guzmán, iki haftalık çalışma karşılığında 249 bin Venezüela bolivarı (6 TL) kazandığını, bunun etin birim kilogram fiyatına dahi denk olmadığını belirtiyor. "Gerçekten ayakkabımız bile yok, kendimi de bu kişilerin arasına katıyorum" diyen Guzman, parçalanmış vaziyetteki sandaletlerini gösteriyor. Venezüela'nın sosyalist hükümeti ise okulların içinde bulunduğu kriz ortamını inkar ediyor.
Ne olmuştu?
Ülke savaşta olmamasına rağmen ekonomisi yüzde 50'den fazla bir oranda küçüldü. Bir zamanlar bölgenin en zenginlerinden biri olan Venezuela toplumu kötü beslenmenin, salgın hastalıkların ve şiddet suçlarının artışıyla toplumsal bir cinnet hali yaşıyor. Ülke nüfusunun bir bölümü terörize edildi ve bölge istikrarsızlaştırdı. Venezuela’daki ekonomik krizin ve siyasi istikrarsızlığın derinleşmesi, şiddetli sivil huzursuzluğa ve mülteci dalgalarına neden oldu. Bu yüzden üç milyon insan ülkeden kaçtı. Başkan Maduro’ya yönelik son darbe girişiminin ardından kendisine karşı protesto gösterileri sürerken, muhalefet ve ulusal meclis lideri Juan Guaido kendisini geçici devlet başkanı ilan etti. O tarihten bu yana, ülkenin gidişatına yönelik kalıcı bir çözüm bulunamadı.
