15-21 Temmuz tarihleri arasında Kanada’nın Ottawa kentinde ilk defa ‘Dünya 25 yaş altı Bayanlar Tekerlekli Sandalye Basketbol Şampiyonası’ düzenlendi. Turnuvaya Meksika, Avustralya, Amerika Birleşik Devletleri, İngiltere, Güney Afrika, Japonya, Kanada ve Almanya katıldı. Amaç: Bayanlar Tekerlekli Sandalye Basketbolu’nda alt yapının daha cazip hale gelmesini sağlayıp, buradan yetişecek oyuncularla, bayanlar basketbolunun gelişmesine katkıda bulunmak. Şampiyonanın final maçında Avustralya’yı 66-39 yenen Amerika Birleşik Devletleri Dünya Şampiyonu oldu.
[[HAFTAYA]]
Türkiye’den ses yok. Zar zor bir araya getirilen Bayan Milli Takımımız, büyüklerde eleme turları olmadan Avrupa Şampiyonası’na katılıyor. Ancak, alt yapı çalışmaları son 3 senedir devamlı göz ardı ediliyor. Ne kulüplerimiz ne de Bedensel Engelliler Spor Federasyonu bu konuda henüz kalıcı alt yapı çalışma programı hazırlamış değil.
Böyle devam ederse, bir süre sonra Bayanlar Milli Takımı’nda yer alacak sporcu dahi bulunması çok zorlaşacak. Tavsiyemiz, federasyonumuzun, Alman Tekerlekli Sandalye Basketbol Federasyonu ile ilişki kurarak, onların bu alt yapıyı nasıl oluşturduğunu araştırmaları ve bir an önce kulüplerimizin de çalışmalara başlamaları.
TESYEV’den destek
Tekerlekli sandalye basketbolunun, en pahalı ve bu bakımdan temini zor olan spor sandalyelerini Türkiye Engelliler Spor Yardım ve Eğitim Vakfı (TESYEV), temin edip kulüplere bedelsiz olarak vermeye devam ediyor. Son olarak geçen hafta 13 kulübümüz için 45 adet spor sandalyesi siparişi verildi.
Bu kulüplerimiz; Amasya Gümüşhacıköy Engelliler Gençlik ve Spor Kulübü, İzmir Bucalı Engelliler Spor Kulübü, Anadolu Yakası Engelliler Spor Kulübü, Adana Engelliler Spor Kulübü, Yalova Ortopedik Engelliler Spor Kulübü, Diyarbakır Bedensel Engelliler Gençlik ve Spor Kulübü, Kayseri Bedensel Engelliler Spor Kulübü, Hakkari Sümbül Engelliler Spor Kulübü, Hakkari Yüksekova Engelliler Spor Kulübü, Osmaniye 7 Ocak Engelliler Spor Kulübü, Batman Engelliler Spor Kulübü, Kırklareli Bedensel Engelliler Spor Kulübü, Giresun Engelliler Spor Kulübü. Toplam maliyet ise yaklaşık 300.000 Türk Lirası’dır. İlgilenenlere duyurulur.
Beytullah Eroğlu
Beytullah Eroğlu, 23 Eylül 1995’te Kahramanmaraş’ta dünyaya geliyor ve doğum sırasında kollarının olmadığı anlaşılıyor. Kendi ifadesine göre, protez kol kullanmak istememiş. Ailesi de kollarını hiç aratmamış. “İçine kapanık, kimseyle konuşmayan ve evden dışarı çıkmayan biriydim. Babamın zoruyla okula başladım ve ilkokulun ilk günlerinde çok zorlandım. Ayaklarım ile yazı yazmaya başladım. Öğretmenlerim çok yardımcı oldu” diyor. Mahallesindeki engellileri tespit çalışması sırasında, yerel bir gazetede çıkan röportajı üzerine, Türkiye’deki Bedensel Engelliler Yüzme sporunun babası, Kahramanmaraşlı Osman Çullu hemen okulu ziyaret ediyor ve Beytullah’a yüzebileceğini söylüyor.
“Önce çok korktum, hem de nasıl olur dedim, iki kolu olmayan biri nasıl yüzer diye düşündüm. Sonra bana özel bir bot hazırlandı, çünkü kollarım olmadığı için suda duramıyordum. Bir süre sonra Osman Hocam botu çıkarttı ve suyla baş başa kaldım. Sonunda başarmıştım. Yüzmeye başladıktan sonra hayatım değişti. Bütün engelli arkadaşlarıma yüzmeyi tavsiye ediyorum. Başaracaklarına inansınlar. Azmederlerse benim gibi başarırlar.”
Gönüllü antrenörler
Bu sözler, 3-10 Temmuz’da Berlin’de yapılan, Avrupa Bedensel Engelliler Yüzme Şampiyonası’nda, ülkemize 50 metre kelebekte 41.49 derecesi ile altın madalya kazandıran Beytullah’a ait. Yine aynı şampiyonada Beytullah 200 metre karışıkta da 3.32.46 derecesi ile ülkemize bir gümüş madalya armağan etti. Beytullah aynı zamanda TESYEV’in burslu öğrencisi. Bedensel Engelliler Yüzme sporunda Osman Çullu ve Kahramanmaraş’ın verdiği destekleri kimse inkar edemez. Ancak, uzun yıllardır içinde bulunduğumuz engelliler sporunda şampiyonların hep gönüllü antrenörlerimiz tarafından ortaya çıkarıldığına şahit oluyoruz. Henüz bu konuda Bedensel Engelliler Spor Federasyonu’nun koordineli bir alt yapı çalışmasını görmediğimizi de belirtelim.
ÇENGELLİ PANO
‘Bu yük engelliye ağır’
25 yaşında iş kazası sonucu yüzde 52 ortopedik engelli oldum. Kronik epilepsi hastasıyım. 10-16 ve 4 yaşlarında üç çocuğum var. 40 yaşındayım. 800 TL iş görmezlik maaşı alıyorum. Kendi mücadelemle 30 metrekarelik bir iş yeri açtım, mükellef oldum. Evim, iş yerim kira. Emekli olup da mükellef olan emeklinin maaşından sigorta katkı payı kesiliyor. Sistem, iş kazası geçirenleri bu kesintiden muaf tutuyor. Ama aynı sistem iş kazası geçirip kendi imkanlarıyla geçinmeye çalışan genç engelli emekliyi ikinci emeklilik için Bağ-Kur’lu olmak zorunda bırakıyor. Maddi durumum dolayısıyla ikinci emeklilik talebim olmadı. Bağ-Kur’lu olmak zorunda bırakılmamı anlayamıyorum. Muhasebeci tutma zorunluluğu çıkmadan önce vergilerimi kendim yatırdım. Muhasebecim olmadığından Bağ-Kur’a bildirmem gerektiğini bilmiyordum. Bağ-Kur’dan iş yerime ihtar, ikaz mektubu gelmedi. Ben 2008’de Bağ-Kur bünyesine katıldığımı ve geçmişe dönük 8.762.50 TL borcum olduğunu öğrendim. Ayrıca Bağ- Kur, 266 TL. aidat ödememi istiyor. Tek geçim kaynağım iş yerime haciz gelmesinden endişe duyuyorum. Çaresizim. Bu olumsuz durumun engellilerin üstünden kaldırılmasını istiyorum. Bu durumdaki mağdur engellilerin benimle irtibat kurumasını istiyorum. Yücel Sarıkaya/İstanbul Tel: 0532 496 36 55
YÜREĞİNDE SEVGİ BİTMEZ
Göz görmez kulak işitmez
Yüreğin de, sevgi bitmez
Ayağa kalkıp da yürümez
Duygusaldır
Hiç de gülmez
Sevgi dolu yüreği
Elle yapar böreği
Sevenleri çeker çileyi
Engelli engelli
Engelleri aşar bir bir
Bazen yapar kaşar peynir
Duygusaldır, yazar şiir
Engelli engelli
Kıpır kıpır olmadı kalbi
Aşk açtır yüreğin de
Sevgisi var hep için de
Engelli engelli
Servet yazar da yazar
Allah göstermesin nazar
Aşka yok mu bir pazar
Engelliler neşe saçar
Servet Bardak/Siirt
bardak_servet@hotmail.com Tel: 0538 309 94 30