Giriş
Bugün Sayın Avukat Bahar Varol Tüfekçi ile görüştüm. Kendisi ile çok samimi bir röportaj yaptık. Türkiye’de kadın avukat olmak düşünüldüğünden çok daha zor.
Bahar Hanım sorularımıza çok içten cevaplar verdi. Özellikle mesleğe yeni başlayan genç avukatlar veya avukat olmayı düşünen öğrenciler için okunması gereken bir metin halini aldı.
Haydi başlayalım o vakit:
1- Avukat olmaya nasıl karar verdiniz? Bilinçli bir tercih miydi?
Avukat olmaya, daha doğrusu hukuk okumaya bilinçli olarak karar vermedim. Oldukça başarılı bir Türkçe-matematik öğrencisiydim; tiyatro ve müziğe ilgim olmasına rağmen ‘ciddi’ bir iş yapmam gerektiğini düşünen hâkim, öğretmen, asker ve bürokratlardan oluşan bir ailede büyüdüm. Puanın yüksek oluşu; diğer bölüm mezunlarının yaptığı her işi yapabilirim fikri; Avukatlığın belki kişisel becerilerime uygun olduğu gibi 18 yaşında bir gencin daha çok çocuksu ağlılarıyla alınmış bir karardır.
2- Mesleğinizin belli başlı zorlukları tabi ki var ancak mesleğin içinde bir kadın olarak başka ne tür zorluklarla karşılaştınız? Bize bir kaç örnek verir misiniz?
Türkiye’de kadın Avukat olarak çok daha zayıf; korkutulabilir, istendiğinde taciz edilebilir gibi tavır ve davranışlarla başa çıkmak zorunda kaldım. Hatta ofisimde borçlular tarafından birden çok kez tehdit edildim; konular yargıya intikal etti, ceza aldılar. Hala böyle şeyler yaşamaya devam ediyorum.
Had hudut bilmeyen insanlarla dolu bir ülkede yaşadığımızdan hep sınırlarımı net çizen bir tavır içinde oldum. Mesela, kadın avukat olduğu için, mübaşirler tarafından sona atılan dosyalara, icra memurları tarafından sona atılan haciz dosyasına şahit olmuşluğum vardır. Bu gibi durumlarda ilgili memurlarla çok tartışmışlığım da vardır.
(gülerek) Öyle bunaltıyor ki bu durumlar, bazen bıyıklı olup erkek gibi görünmeyi bile özenmiyor değilim.
3- Bir yanda bu ülkede Avukat olmak bir yanda kadın olmak. Bir de üstüne anne olmak... Hepsini bir arada nasıl yapıyorsunuz? Zorlandığınız olmuyor mu?
Avukat olarak bin parçaya bölünürken anne olarak tamamen sana ve bakımına muhtaç bir insanın tüm gereksinimlerini düşünmeye ve bunların hepsini en iyi şekilde yapmaya çalışmak gerçekten çok yorucu. Akşam 10:00 da müvekkilim aradığında artık kızımı susturmuyorum; 10:00 da arıyorsan çocuğumun sesini duyacaksın! Yemek yaparken de kulaklıkla konuştuğumda patates soğan doğramama eşlik ediyor müvekkiller. Bir gün bir müvekkilim “çok merak ettim ne yemek yapıyorsunuz?” dedi. Ne demiş rahmetli Kayahan abimiz “ben deli sen benden deli!”
4- Çocuk Sahibi olduktan sonra mesleğinize bakışınızda herhangi bir değişiklik oldu mu?
Çocuk sahibi olduktan sonra daha sakin yapıyorum işimi. Her şeyin önceliğinin sağ ve sağlıklı olmak gerektiği gibi bir olgunluğa erdim annelikle (gülümsüyor) Bazen çok kötü bir günün sonunda ‘ya şimdi eve giderim, kızımı öper koklarım her şey geçer’ dediğim de çok oluyor. Annelik beni sakin ve daha olgun hale getirdi, önceliklerimin yeri değişti kızımla birlikte. Evet, işimi iyi yapmak için çabalıyorum ama artık yolunda gitmeyen süreçler kalıcı bir mutsuzluk yaratmıyor bende. Benim sağlıklı ve neşeli olmam için evde bekleyen minik bir insan var; dünyada ailesinden başka birşeyi olmadığını düşünen...
5-Bugün 100.000 avukatın üyesi olduğu TBB Başkanı siz olsanız, avukatlar adına neler yapardınız?
Avukatlık Kanununda ‘Avukatlık serbest meslek niteliğinde bir kamu hizmetidir’ yazmaktadır; dolayısıyla hakları ve menfaatleri uğruna çalıştığımız vatandaşlara karşı mesleğin hak ettiği güveni; saygınlığı artırmaya çalışır avukatlık hizmetini daha ulaşılabilir, hak arayanlara daha yakın hale getirmeye çabalardım.
6-Genç hukukçulara vermek istediğiniz tavsiyeleriniz nelerdir?
Gençlerle çok sık bir araya geliyorum. Onlara her zaman umutsuzluğa kapılmamalarını, farklarını yaratmalarını, çok çalışmalarını ama bu kavganın içinde hayata karşı duruşlarını, renklerini, keyiflerini kaybetmemelerini tavsiye ediyorum.
Bu zor mesleğin gözlerindeki ışığı söndürmesine izin vermesinler.
