Giriş
Belki de bundan iki ay önce hiçbirimiz bugün yaşadıklarımızı tahmin bile edemezdik. Çin’deki bu virüs bize öylesine uzaktı ki. Hiçbir zaman bize de ulaşacağını, bulaşacağını düşünmedik. Ama geldi işte. Hayatlarımız bir anda değişti.
Eğer uzmanların uyarılarını dinlemezsek bu süreç daha da uzayacak.
TEPKİ VERDİKLERİMİZ
Farz edelim ki fırtına var... Farz edelim ki kar kapadı yolları... Farz edelim ki delice yağmur yağıyor, sel götürüyor her yeri.
Evet bari böyle farz edelim ve çok gerekli olmadıkça dışarıya çıkmayalım. Kim bilir 11 Mart’tan bu yana kaç defa benzer cümleleri duyuyoruz.
#evdekal #evdekal #evdekal! Bu sloganı kim bilir kaç defa duyduk, kaç defa daha duyacağız. Neden hala umursamıyoruz? Neden hala bize dokunana kadar o virüsü yaşatmak için sokaklarda dolaşıyoruz? Hala sokaklarda tüm uyarıları dinlemeden dolaşanlara tepkimiz böyle işte...
TAKDİR ETTİKLERİMİZ
Ama bir de takdir ettiklerimiz var bu dönemde. Her akşam 21.00’de balkonlarımızdan alkışladığımız sağlık çalışanlarımız... Eczacılarımız, belediye görevlileri, kolluk kuvvetleri, gazeteciler... Bizim için çalışmak zorunda kalan herkes. Bir de gençler.
Sokağa çıkamayan yaşlıların imdadına koşan, onların ihtiyaçlarını karşılayan, kapı kapı dolaşan. Sokak hayvanlarını unutmayan gençler ve tüm yardımseverler. Sizlere de kocaman alkış!
UMUTSUZLUĞA YER YOK
Hepimiz hayatlarımızda yeni bir deneyim yaşıyor, yeni bir döneme geçiyoruz. Bu geçiş döneminde en önemli madde; kurallara uymak. Sonrası... Biliyoruz ki hiçbir şey eskisi gibi olmayacak. Ama umutsuzluğa yer yok. Bu acıların ve sabrın sonunda umarım selamete çıkacağız ve daha güzel bir dünyaya kavuşacağız.
