Doktorlar doktorluk olunca...

O ilacı yazma, bunu yaz.
Tamam.
O malzemeyi kullanma, bunu kullan.
Tamam.
Şu testi yapma, bunu yap.
Tamam.
* * *
Kürtaj mı? Sakın ha!
Tamam.
Sezaryen yok, yaşasın normal doğum.
Tamam.
Muayenehane açma.

[[HAFTAYA]]

Tamam.
Özel hastanede çalışma.
Tamam.
* * *
Hasta yakınından dayak mı yedin, konuşma!
Tamam.
Linç mi ediliyorsun, tahammül et.
Tamam.
Acil serviste bıçaklandın mı, pansuman yaptır, geçer.
Tamam.
Tehdit mi ediliyorsun, duymamazlıktan gel, biter.
Tamam.
* * *
Geçenlerde bir doktor intihar etti!
Haberiniz olsun: Doktorlar bu sefer “Tamam” demiyor...
Hep bir ağızdan “Yeter artık” diyorlar.
Ve haberiniz olsun: Bu adamlar onca eziyet çekip, tıp fakültesini ‘şamar oğlanı’ olmak için değil ‘hekim’ olmak için bitiriyorlar.

DOĞRUSUNU BİLELİM!

BİR: Alo 184 bir şikayet hattı değil, iletişim hattı... Kaldı ki Alo 184’e gelen çağrıların sadece yüzde 1’i şikayet. Bu yüzde 1’lik şikayetin de yarısı sistemle ve hastaneyle ilgili... Hekimlerle ilgili değil!

İKİ: Sağlık Bakanı yıllardır “asistan sayısını artıralım” diye kendini paralıyor. Tabipler Birliği’nin bir yandan “İş yükümüz ağır” derken diğer taraftan doktor sayısının artırılmasına itiraz etmesini anlamak mümkün değil.