Giriş
Amerika’nın başkenti Washington dördüncü kez Nükleer Güvenlik Zirvesi’ne ev sahipliği yapıyor. Zirveye Türkiye adına Cumhurbaşkanı Erdoğan katılıyor. Cumhurbaşkanı Erdoğan’ı Washington’a inişinde Türkiye Cumhuriyeti Dışişleri Bakanı Mevlüt Çavuşoğlu karşılayınca ahali zirveyi bir kenara bırakıp başladı tartışmaya: Vay arkadaş koskoca Cumhurbaşkanı’nı karşılayacak Amerikalı bir devlet adamı yok muymuş? Türkiye’nin yalnızlığının geldiği son nokta buymuş, vesaire...
Zannedersin Washington’a inen her yabancı devlet adamını Obama karşılıyor! Öncelikle şunu bir bilelim: Erdoğan’ın Amerika’ya gidiş sebebi önceden programlanmış bir ikili ziyaret değil. Cumhurbaşkanı, 52 ülkenin katıldığı bir zirveye katılmak için orada. Bu tip (G7 ve G20 dışında) zirvelerde esas karşılama zirvenin yapıldığı yerde olur. Havaalanındaki karşılamada ise ev sahibi ülkenin dışişleri bakanlığından temsilen bir yetkili gelir. Karşılama heyetinde bir dışişleri bakanı varsa ki burada var, en önde o bakan (Çavuşoğlu) ardından diğer heyet yerini alır.
Türkiye kamuoyundaki beklenti Erdoğan’ı havaalanında Obama’nın karşılaması ise onu da söyleyeyim. Obama’nın başkanlık dönemi boyunca havaalanında karşıladığı tek bir lider yoktur. Dolayısıyla Türkiye’nin son dönem politikalarının Batı’da eleştiri konu olması ne kadar yerinde bir tespitse de, karşılama hadisesinden yola çıkarak Türkiye’nin dünyada yalnızlaştığına dair bir sonuç çıkarmak bir o kadar saçmalıktır.
Zirveye dönecek olursak... Washington’daki Nükleer Güvenlik Zirvesi’nde Erdoğan’ın karşılanma merasiminden çok daha önemli bir konu var. Hali hazırda 7 bin 700 nükleer başlığa sahip dünyanın en büyük nükleer gücü Rusya, bu zirveye davet edildiği halde katılmadı. Bırakın Erdoğan’ı kimin karşıladığını... Rusya-Türkiye ilişkilerinin bugünkü durumu ve bölgemizdeki son gelişmeleri dikkate aldığınızda esas sorulması gereken şudur: Tehlikenin farkında mısınız?
