Ne mutlu insanım diyene

Diyarbakır Emniyet Müdürü’nün “Dağda ölen teröriste üzülmeyen insan değildir” sözleri tartışılıyor.

*

Neyi tartışıyoruz, anlamıyorum... İnsan ölümüne üzülmek kadar ‘insani’ ne olabilir ki?

*
[[HAFTAYA]]

Peki soralım o halde... Sadece ölüme üzülmek midir insan olmak?

*

Üzülmek için teröristin dağda ölmesini beklemeye gerek yok... Gencecik bir çocuğun hayatının baharında dağa çıkarak ömrünü yakıp yok etmesi başlı başına üzücü bir durumdur.

*

İnsan olmaya gelince... Yitirdiğimiz binlerce canının ardından artık acılarımızı yarıştırmayı bırakıp, bu acıların sonunu getirecek çareler bulmaktır insan olmak...

*

Terörist öldürerek terörün bitirilemediğini görebilmektir insan olmak...

*

Doğusundan batısına bir ülkenin çocukları ölüyorken... 30 yıldır acıları klişelerle hafifletmekten öte adım atamayanlara isyan etmektir insan olmak...

*

Şüphesiz, şehitlerimizin aziz hatırası bu ülkenin namusudur. Ama hepsi bu kadar değil... Analarının davul-zurnayla askere yolladığı o kuzucukları bayrağa sarılı tabutlarla evine göndermemenin bir yolunu bulmaktır aynı zamanda bu ülkenin namusu...

*

Kürtçe ya da Türkçe fark etmez... 1 damla daha kan dökülmesin diye “Yeter artık” demektir insan olmak!

*

Vatan uğruna 7 gün 24 saat ölümle-yaşam arasındaki çizgide mesai veren bir polis müdürünü ‘vatan hainliği’ ile suçlamadan önce bir zahmet aynaya bakmaktır insan olmak...