Giriş
Şehir güzellemesi yerine plan ve sistemden söz edebilsek... Mesele asla ve asla yalnızca Trabzonspor ya da yeni teknik direktörü Ünal Karaman değil... Fakat biz defalarca yeni teknik direktörlerin imza törenlerinde aşağıdaki cümleleri ve benzerlerini gördük... Oysa biz şehir güzellemelerinden fazlasını hak ediyoruz...
Başarının da içinden plan ve sistem geçen cümlelerin daha sık kullanıldığında geleceğine inanıyorum... "Bana bu görevi verdikleri için yönetime teşekkür ediyorum. Bu şehrin sevinciyle güldüm, hüznüyle ağladım. Gücümüzün yetmediği yerde bize destek olun. Taraftarımıza sesleniyorum. Bu camia taraftarıyla güzel. Bir kaç gündür görüşüyorduk. Dün daha ciddi bir görüşme oldu. Sonrasında bize söyleyecek söz kalmadı ve buraya geldik. Ben buranın hamurunda, ben buranın mayasında varım. Formülümüz sevgi. Biz sevgi, samimiyetle bakarsak bu işin üstesinden geliriz. Kadro yapılanmasını tespit ettikten sonra nerelere takviye yapacağımızı açıklarız." Ünal Karaman bize yukarıdaki cümlelerden çok daha fazlasını kurabilirdi. Bize oyun, teknik-taktik disiplin, oyun anlayışı ilk 6 ay planına dair ipuçları verebilirdi. Onu sürekli arayan Trabzonlulardan bahsetmek yerine... Eskiye takılıp kalıyoruz genelde... Bu çok muteber bir durum değil hep "aman bizim evladımız" olsun benzeri bir durum... "Evlat" arayacağımıza bir planı, sistemi, gelecek tahayyülü olan profillere yönelmek daha sağlıklı olabilir... Bu mesele ne Trabzonspor'un ne de Ünal Karaman'ın meselesi... Bizim üstesinden gelmemiz gereken büyük çaresizliklerimizden biri yalnızca...
