Yemek yemeyen çocuğa ne yapmalı, nasıl davranmalı?

Yemek yemeyen çocuğa nasıl davranmalı ne yapmalı sorusuna yanıt arayan ebeveynler bu haftaki yazım sizin için. Zira çocuğunuz yemek yesin diye dualar ettiğinizi, üzüntüden ağladığınızı, eşinizle aranızın bozulduğunu hatta çocuğunuza yemek hazırlamaktan bile yıldığınızı duyar gibiyim.

Hem 3 çocuklu bir anne hem de onlarca aileye yardım etmiş bir çocuk gelişimi uzmanı olarak size verebileceğim ilk öneri enerjinizi çocuğunuzla yemek dışı bir ilişki inşa etme için harcayın. Zira çocuklar sürekli uyaran aldıkları konularda yüksek direnç gösterirler. Bizler onalara sürekli, ‘aç mısın, yemek yer misin, ne yersin, niye yemiyorsun, hadi bir kaşık dene….’ gibi sözlü uyaranlarda bulunup onları ikna etmeye çalıştıkça onların beslenmeye karşı daha yüksek direnç göstermelerine neden oluyoruz. Bu nedenle yemek yemeyen çocuğa ne yapmalı, nasıl davranmalı diye merak eden anne babalar ilk iş konuşmayı bırakıyoruz.

Konuşmayı bırakmak demişken, sadece çocukla konuşmayı değil kendi aranızda da konuşmayı bırakın. Çünkü çocuklar sözlü iletişim konusunda yetersiz olsalar da yetişkinlerin diyaloglarını çoğunlukla anlarlar. Hatta konuşmadaki duyguyu biz yetişkinlerden çok daha iyi analiz edebilirler. Bu nedenle çocuğun yeme sorunu hakkında konuşmayı da bırakın.

BESLEMEYE DEĞİL OYUNA ZAMAN AYIRIN

Çocukların dili konuşma değil oyundur. Çocuğunuzla yaşadığınız her sorunu aşmak için onunla oynadığınız zamanların süresini ve kalitesini arttırmalısınız. Bu yeme sorunu yaşayan çocuklar için de geçerli. Çocuklar oyunla kendilerini ifade ederler ve çevreleriyle oyun aracılığıyla bağ kurarlar. Ebeveynleri ve bakım verenleriyle kaliteli zaman geçiren, onlarla daha fazla oyun oynama fırsatı yakalayan çocukların güven duygusu artar ve yeni şeyleri denemeye daha açık olurlar. Burada dikkat etmeniz gereken nokta çocukla oyun oynarken amacınız ona yemek yedirmek olmamalı. Amaç çocukla uyumlanmak ve keyifli vakit geçirmek, aranızdaki bağı güçlendirmek olmalı.

ZAMAN TANIYIN

Çocukların yetişkin tipi beslenme alışkanlığı kazanması için zamana ihtiyaçları vardır. Oturma, çiğneme, yutma, ağızda döndürme vb. davranışların tam olarak gelişmesi için en az 2 yıllık bir zaman gerekir. Eğer arada zorlandığı aşamalar varsa mesela çiğnemeyi geç öğrenme, hastalık nedeniyle beslenme zorluğu yaşanan dönemler gibi bu süre daha da uzayabilir. Lütfen çocuğunuzun daha bir kaç yıldır hayatta olduğunu ve yemek yemek gibi zorlu bir sürece adapte olması için zamana ihtiyacı olduğunu hatırlayarak ona şefkatle yaklaşın.

YETİŞKİNLERİN BESLENME ALIŞKANLIKLARI ÇOCUKLARI ETKİLER

Eğer çocuk yetişkinlerden ayrı bir beslenme zamanı ve mekanına sahipse muhtemelen 1 yaşından sonra adım adım beslenmeyi reddetmeye, bir kaç besin dışındaki diğer lezzetlere kendini kapatmaya başlayacaktır. Yeni yiyecekleri ise muhtemelen hiç denemeyecektir. Çocukların yemekle ilişkisi çevresindeki yetişkinlerin yemekle ilişkisiyle şekillenir. Eğer çocuğunuz gün boyu yetişkinlerle bir arada yemek yemiyor, yemek saatlerinde eğlenceli ve güçlü iletişimin olduğu bir sofraya oturmuyorsa doğru beslenme alışkanlıkları geliştiremez. Çocukların doğru beslenme alışkanlıkları geliştirmeleri için yetişkinlikleri yemek yerken görmeye ve beslenmenin güvenli ve keyifli bir şey olduğunu görmeye ihtiyaçları vardır. Aksi halde sadece hayatta kalacak kadar beslenmeyi tercih ederler.

PORSİYONLARI AZ TUTUN

Porsiyonları az tutmaktan kastım gerçekten az tutmak. Çocuğunuz 3 kaşıktan fazla çorba içmiyorsa kaseye 3 kaşık çorba koymak yada 10 taneden fazla makarna yemiyorsa gerçekten 10 tane makarna koymak. Çocuklar yiyebilecekleri porsiyonları gördüklerinde yemeklere stressiz yaklaşırlar. Çocuk tabağındakini bitirebildiğini öğrendiğinde ihtiyacı varsa yeniden isteme eğilimi gösterebilir. Bu nedenle çocuğunuza isterse yemeğin devamı olduğunu söyleyin ve porsiyonları küçültün.

MUTFAĞA SOKUN

Günümüz çocuklarının özellikle de oğlan çocuklarının mutfağa girmemesi yeme sorunu yaratan bir diğer etken. Çocuklar yiyeceklerin ilk halleri ile değişimlerini gördükçe, hazırlık ve pişirme aşamalarına dahil oldukça, değişimlere ve kokulara alıştıkça beslenmeye karşı daha cesur davranırlar. Örneğin, patatesin çiğ hali, soyulmuş hali, uzun doğranmış, küp küp doğranmış, kızarmış, fırınlanmış, haşlanmış hallerini gören çocuk yiyeceği şeyin sonunda patates olduğuna ikna olur. Bu nedenle mutfak oyunları ve yiyeceklerle etkileşimi yüksek tutmak işleri kolaylaştırır.

ÖFKENİZE HAKİM OLUN

Günümüzde ebeveynlik çok zor ve yalnız bir iş. Bir de çalışan ebeveynlerseniz işler daha da karmaşık olabilir. Günün bütün yorgunluğu üstüne bir de yemek pişirip hazırlamanın stres ve yorgunluğu eklenince öfke kontrolü zorlaşmaya başlar. Zorlu şartlarda bir de pişirdiği yemeyi yemeyen bir çocukla karşılaşınca ortalık bir anda savaş alanına dönebilir. Ancak şunu mutlaka hatırlamak gerekir ki ‘ebeveyni öfkeli çocuklar aç olsalar bile beslenemezler.’ Bu nedenle yemek saatlerinin keyifli aile saatlerine dönüşmesi ve stresten uzak olması önemli. Çocuklar yemek yemeseler bile.