Acı son

Süleyman Seba döneminden sonra 7 başkan (Hüseyin Yücel dahil) 20 teknik direktör (Şenol Güneş dönemleri dahil) görev yapmış. Bu kadar başkan ve hoca enflasyonu karşısında yine de 5 şampiyonluk kazanmasına bakarsak Beşiktaş’ın yerinde başka kulüp olsa, çoktan başka yerlerde bulunması gerekirdi. Her gelen başkan ve hoca kendi planını devreye soktuğu için bir türlü istikrar adına adım atılamamış. Stat yapımı ile göçebe hayatı yaşanırken şampiyonluğun gelmesi ise bir başka mucize.

Son hocadan başlayayım. Solskjaer, Udohkai’ yi çıkartıp Emirhan’ı Rizespor maçında kullanması aklımı başımdan alan bir başka kepazelikti. Hani derbi galibiyetleri olmasa Beşiktaş’ın şu an puan cetvelinin başka taraflarında olması işten bile değildi. Bodrumspor’u yendin ama esas sorun şimdi başlıyor. Yedeklere baktım, maçın skoru tersi olsa kulübeden gelip oyunu değiştirecek adam yok. Yönetimin hem ilk 11’i, hem de kulübeyi zenginleştirecek oyuncu alması şart. Yoksa ne kombine, ne loca, ne de gişe hasılatı olur ki, en büyük tehlike de bu. Adalı yönetimi bildiğim kadarı ile yıldız futbolcu transferine çok yakın değil. Avrupa kupalarında bu kadro iş yapacak gibi durmuyor. Beşiktaş dördüncülüğe talim etti. 7 dakikalık duraklamada bir ara 3’üncü olmuşardı ama Samsunspor ‘Hayır, sen 4’üncü olacaksın’ dedi. Bodrumspor için acı son İsmet Taşdemir’i göndermekle başladı. Maç önü şarkısı inşallah gerçeğe dönüşür. “Düştüysek kalkarız, ölmedik ya” Sıla böyle söylüyor ey goca Bodrum. Duymayan kalmasın.