İkinci meselesi

Yaşı kaç olursa olsun (tabii bu hem çocuk hem anne için geçerli) tek çocuğu olan annebabaların zihnini kemiren önemli bir soru var; “İkinci çocuğu ne zaman yapacağız?” Tabii örnekleri 2 çocukluların üçüncüyü, 3 çocukluların dördüncüyü istemesi şeklinde artırabiliriz ama bu devirde 2 ve üstü pek de kolay kaldırılabilecek bir durum gibi gözükmüyor.

Neyse, biz gelelim esas meseleye, yani ikinci çocuğun zamanına... Uzmanlar bu işi yaşla, maaşla sınırlamıyor, şöyle diyor; “İkinci çocuğu düşünmek için en uygun zaman, onu gerçekten istediğiniz zamandır!” Birtakım gereklilikler nedeniyle ya da sadece ‘çocuğun kardeşi olsun’ düşüncesiyle ve çevresel baskılarla çocuk sahibi olmak sağlıklı değil. Çünkü çocuk sahibi olmak; duygusal, düşünsel, psikolojik, fiziksel ve maddesel anlamda birçok gerekliliği beraberinde getiriyor.

Uzmanların bu sözlerine katılıyorum ama ilk çocuğu yapıp tüm zorlukları ve güzellikleriyle onu büyütürken aklınızda başka bir çocuğun isteği ve hevesinden çok, ‘kardeş’ fikri canlanıyor, bu da kesin. Anne-baba ikinci çocuk kararını verdikten sonra ‘ne zaman?’ sorusu ile karşı karşıya kalıyor. İlk çocuk küçükken mi? Biraz büyüyüp okula başlayınca mı?

Daha ilkini yapmadan 2. çocuğa kararlı biri olarak ben, bu işi fazla uzatmamaktan yana oldum. Zaten evde büyüyen bir çocuk varken 2 çocuk olsun, hem kardeş hem arkadaş olsunlar hayat boyu. Tıpkı ben ve benden 18 ay büyük olan ağabeyim gibi... Annem kadar da hızlı olamadım ama büyük kızım 2 yaş 3 aylıkken kardeşi dünyaya geldi. İyi mi oldu? Bence evet. İkisi bir anda büyüdü, onlara oyun arkadaşı aramak zorunda kalmadım. “Nasıl olsa arkadan gelen var” diye düşünerek pahalı kıyafetlere para verirken elim titremedi. Kötü mü oldu? Evet! Bakıcılar 2 küçük çocuğu görünce 2 katı para istedi. Bazen bir değil, 2, hatta 3 yardımcıyı aynı anda gördüğümüz oldu.

Yaklaşık 5 yılım, tıpkı ardışık sayılar gibi hamilelik, doğum, emzirme, hamilelik, doğum, emzirme, gece uykusuzlukları, bebek pışpışlamaları ile geçti. Ama toplama baktığımda doğru yaptığımı düşünüyorum. Ara verip çocukları ilkokula başlayınca ikinciyi doğuran arkadaşlarım ise kendi yaptıklarının doğru olduğunu düşünüyor. “Biz ilk çocuğumuzu keyifle, sevgisini paylaşmadan büyüttük, strese girmedik. Sonradan gelen ise, tam da bebek özlediğimiz bir süreçte ve rahat bir ortamda büyüdü. Doğrusu bizimki” diyorlar.

Peki yaş konusunda uzmanlar ne diyor? Onlara göre ideal yaş farkı 3-4. Özellikle ilk çocuğun kendi temel ihtiyaçlarını karşılayabileceği, kreş ya da oyun grubu gibi birtakım aktivitelere dahil olabileceği, en azından kendi kendine oyun oynayabileceği bir zaman olacağı için bu süreci uygun buluyorlar. Ayrıca 3-4 yaşına gelmiş bir çocuk, duygularını ifade etmeye başlayacağı için psikolojik sorunlarla da boğuşmuyor. Gerçek, aslında ilk paragraftaki cümlede gizli: İkinci çocuk için en uygun zaman, onu gerçekten istediğiniz zamandır!

( 19.11.2011 tarihli Cumartesi Postası'ndan alınmıştır. )