Kafalar karışık!

Tam da evde Nintendo Wii muhabbeti başlamışken, her gün, hatta günde 3-4 kez “Anne ne zaman alacağız?” sorularına maruz kalırken, e-mail kutuma Kardiyoloji Uzmanı Prof. Dr. Nevrez Koylan’dan bir yazı düştü. Başlık: ‘Amerikan Kalp Birliği ile Nintendo Wii oyunları arasında stratejik işbirliği!’ Zamanlama açısından bu kadar olur dedirtecek haberin içeriği şöyleydi... Amerikan Kalp Birliği (AHA) Nintendo ile Wii platformu üzerindeki aktif oyunların sağlıklı yaşam tarzının bir parçası olması hakkında bir stratejik ilişki başlattı. Wii oyun konsolu, Wii Fit Plus ve Wii Sports Resort oyunları AHA’nın uygunluk bandrolünü taşıyacak. ‘Günaydın Amerika’ programında işbirliğinin eleştirilmesi üzerine AHA tarafından yapılan açıklamada “Biz tüm Amerikalıların önerilen fizik aktivite düzeylerine ulaşmalarını öneriyoruz. Bu nedenle, şimdiye kadar tümüyle inaktif olanların bir şeyler yapmaya başlamalarını sağlamanın öneminin de farkındayız” dendi.

Açıklamada Nintendo tarafından AHA’ya kalp damar hastalıklarını önleme platformunda kullanılmak üzere 1.5 milyon dolar ve ayrıca sağlık, fitness ve bilgisayar oyunları konusundaki liderleri bir araya getirmek için multidisipliner bir forum oluşturmak üzere de 350 bin dolar ayrıldığı bildirildi ve bilgisayar oyunları hakkındaki düşüncelerim aslında pek olumlu değil. Onları asosyalleştiren, doğal ortamdan koparıp eve kapatan, gerçeklikten koparıp sanal hayata götüren bu oyunları hiç sevmedim ve sevmeyeceğim de... Ama gelin görün ki zamane çocukları için hayat bizim kadar kolay değil. Onların çıkıp oynayabilecekleri arka bahçeleri, trafikten arınmış sokakları, boş arsaları yok! Kentleşme sürecinde eve kapanmak, odalara sıkışmak, salonda oynamak onların kaderi.

Durum böyle olunca oyunları da bulundukları ortama göre şekilleniyor. İşte bu aşamada devreye bilgisayar oyunları giriyor. Biz anne babalar hiç istemesek de kabulleniyoruz bu durumu... Ama en azından seçiçi olmak elimizde. Onları dehşetten, vahşetten, tekdüzelikten ve hareketsiz yaşam tarzından uzak tutacak oyunlar seçebiliriz mesela... Çaresiz ben de boyun eğip bir bilgisayar oyunu alsam da yine de fikrim değişmeyecek. Bence bir çocuk için en keyifli şey sokakta oynamaktır!