Giriş
“İnsan arkadaşını tatilde tanırmış” derler ya; ben bunu biraz değiştirdim. “İnsan çocuğunu tatilde tanırmış” diyorum artık! Gerçekten de öyle. Çocuklarla birlikte 10 günlük bir Amerika tatili yaparken hem ben hem de babaları, onlar hakkında yepyeni şeyler öğrendik. İş-ev arası günlük koşuşturmada farkına varamadığımız birçok şeyi gördük; hepsinden önemlisi ne kadar büyümüş olduklarını... Evet, gerçekten de büyümüş bizim kızlar. Artık kendi işlerini kendilerini halledebiliyorlar. Eskiden her şeyi bizden isterlerdi, şimdi pekala gidip kendi alışverişlerini yapabiliyorlar.
Eskiden otel odasında 1 dakika bile yalnız bırakamazken şimdi onlar odalarında uyuduklarında biz havuz başında oturabiliyoruz. Eskiden odada bir şey unuttuğumuzda sürekli biz yukarı çıkıp inerken şimdi unuttukları her neyse gidip kendileri alabiliyorlar. Büyümelerinin en güzel yanlarından biri de sürekli yanımızda taşıdığımız yedek kıyafet çantasının tarihe karışması!.. Ne rahatmış elimizi kolumuzu sallayarak gezmek, yanımızda bir sürü takım taklavat olmadan... Yemek sorunu da son bir yıl içinde büyük aşama kaydetmiş ama biz farkında değilmişiz. Sürekli yemek seçen, tanımadığı hiçbir yemeği yemeyen Duru’nun sofradaki her şeyin tadına bakması, üstüne üstlük tadına baktıktan sonra dudak bükmek yerine “Çok güzelmiş” demesi... Vay be, damak zevkinin gelişmesi bu olsa gerek!
Bir de gereksiz ağlamalar, “Sıkıldık, odaya gidelim” demeler, ne istediğini bilmez şekilde mutsuz olmaların son bulması yok mu! O da büyük keyif veriyor insana. Sanki dört yetişkin olarak tatildeyiz. Yemek üzerine, gördüğümüz binalar, heykeller, parklar üzerine sohbet etmenin keyfi ise bambaşka. Bunların hiç olmayacağını sanıyordum oysa ki! Deniz ve kayak tatili dışında tarihi yerleri görmekten hiç keyif almayacaklar, gördükleri bir sanat üzerine yorum yapmayacaklarmış gibi geliyordu da üzülüyordum bu kadar kayıtsız olmalarına.
Ama öyle değilmiş, büyüyünce farklı oluyormuş meğer. Küçük çocuklarıyla tatile çıkıp zorlananlar üzülmesin, karamsarlığa kapılmasın diye yazdım tüm bunları. Biz farkına varmıyoruz belki ama onlar hızla büyüyor. Bu arada tek bir şey kaldı onlardan beklediğim, gerçi bunu eşimden de bekliyorum: Alışveriş yaparken sıkılmak yerine heyecan duymaları... Kayhan bu saatten sonra değişmez ama kızların alışveriş konusunda ilerde bana benzeyeceklerini umuyorum doğrusu. Herkese iyi tatiller!
(02.07.2011 tarihli Cumartesi Postası'ndan alınmıştır.)
