Giriş
Çocuklar ya dedelerinin hikâyelerini dinlerler ya da dedelerinden hikâye.
Dedelerinin hikâyelerini dinleyenler için tarih bilgidir.
Dedelerinden hikâye dinleyenler için, tarih bir anlatıdır.
Eğer siz de çocukluğunuza dedenizi tanıma, dedenizden hikâye dinleme fırsatı bulmuşsanız çok şanslısınız.
Anne ve babalarından dedelerinin hikâyelerini dinleyen çocuklar tarihi, dedelerinden hikâyeleri dinleyen çocuklar ise, tarihi, güveni, bilgiyi ve sevgiyi öğrenir.
O sevgiyi öğrenen bir torun olan Melek Kentmen ise, sadece Yeşilçam’ın değil; herkesin dedesi olan Hulusi dedenin hikâyesini şimdi bizlere anlatıyor.
Hepimizin çocukluk anılarında mutlaka yer kaplayan, Yeşilçam’ın en sert görünen ama aslında en sevecen ve en tonton dedesi olan Hulusi Kentmen’i vefatının 26. yılında, torunu Melek Kentmen’in kaleme aldığı ’’Dedem Hulusi Kentmen'' kitabı ile anıyoruz.
Uzun bir çalışmanın ardından Melek Kentmen’in yazdığı kitap raflarındaki yerini aldı.
Kitapta, dedesi ile olan anıları ve onun hakkında bilinmeyenleri okuyucu ile paylaşan Melek Hanım, “O herkesin dedesi” diyor.
Haksız da sayılmaz.
Gerçekten o hepimizin dedesi.
20 Ocak 1912’de dünyaya gelen Hulusi Kentmen, Oğlak burcu. Belki de disiplinli, sert otoriter yanını buradan alıyor.
Pala bıyıkları, iri cüssesi ile korkutucu görünse de, bir o kadar sevimli ve yumuşak kalpli.
İşte burada bir kez daha burçların insan karakterinde nasıl etki bıraktığını görüyoruz.
Kendimden örnek vermem gerekirse; dedem Balık burcu idi.
Duygusal, merhametli ve hassas.
Benim de iletişim gezegeni olan Merkür'üm Balık olduğu için onunla iletişimimiz oldukça kuvvetliydi.
Kitaba geri dönecek olursak, Kentmen’in evlilik döneminde yaşadığı zorluklardan aile hayatına, Yeşilçam serüveninden dostlarıyla yaşadıkları anılara şahit oluyoruz...
Kitapta pek çok kişinin ilgisini çekecek isim de yer alıyor. Türker İnanoğlu, Süleyman Turan, Zihni Göktay...
O kişinin hayatına dokunmak, o kişinin hayatına okuyarak tanıklık etmek için böylesine tarihe iz bırakmış insanların hayat hikâyeleri hep olmalı.
Hulusi Kentmen gibi dedeler ölümsüz olabilsin, onları unutturmayalım yaşatalım diye...
Ve geçen gece dedelerin ölümsüzlüğüne dair bir rüya gördüm bu hikâye de Hulusi dede gibi nice ölümsüz dedelere gelsin...
"Rüyamda dedemle karşılıklı oturuyorduk.Onunla daha yapacak çok şeyin olduğundan, birlikte birçok plan yapmak istediğimden, birçok yer gezmek istediğimden söz ediyordum. O ise bana gülümseyerek şöyle yanıt verdi: 'Ben zaten seninle her yere geliyorum.'"
