Giriş
Evet doğru duydunuz. Eski sevgililerime buradan şükranlarımı iletiyorum ve konuya giriyorum.
Hepimizin hayatına girenler, çıkanlar, gerek kolundan tutup çıkardığımız, gerekse çıkaramazdığımız insanlar oldu. Geriye dönüp baktığımda, "Ne aptalmışım" dediğim tek bir ilişkim olmadı. Neden mi? Çünkü evren ben ne istediysem onu verdi.
Bu farkındalık nasıl geldi?
Bir gün sevgilimden ayrılmışım ama nasıl derbederim. Soğuk havada Nevizade'de tek başıma oturmuş hayatı sorguluyorum. Arada ruh hastası gibi havaya bakıp içimden konuşup, kendimle kavga ediyorum.
“Tüm ilişkilerim berbat geçti. Ben nerede hata yapıyorum? Allah'ım yoksa beni sevmiyor musun? Bana neden sevmeyi, sevilmeyi dümdüz aşk yaşamayı nasip etmiyorsun?” Allah da beni bildiği gibi yapsın! Ne diyeyim...
Neyse işte birden aptal aptal gülmeye başladım. (Sanırım sesimi duydu)
Hemen telefona sarıldım ve en yakın arkadaşımı aradım. “Hemen gelmen lazım! Nevizade'deyim.”
Endişelendi tabii yarım saat sonra koşarak geldi. Yüzümdeki garip tebessümle ona baktım. Bana dedi ki, "Gizem sen neler yaşadın öyle? Çok zor anlıyorum ama kendini toparlaman lazım."
Cevabı yapıştırdım. “İyi ki yaşamışım!” Afalladı tabii.
İlişkilerim arasında bir bağ kurduğumda aslında mutluluğun anahtarını da bulmuştum. Hayatıma kimin, hangi zamanda girdiğini düşünerek, hayatıma kattıklarını ve onlardan öğrendiklerimi gözden geçirerek, aslında şu anda var olan BEN’i yaratmış, kendimi bulmuştum.
Nezaketiyle beni benden alan adamdan gördüğüm nezakete hayran kalmış, herkese öyle yaklaşmaya başlamışım.
Aşırı boşlukta olduğum bir dönem, beni tutkusu ve sevgisiyle göklere çıkaran adam sayesinde hayata tutunmuştum.
İstanbul’a ilk geldiğimde ve ev tuttuğumda açlıktan ölmek üzereyken, ek iş yaparak nasıl para kazanabileceğimi öğrenmiş ve yıllarca da bunu devam ettirmiştim.
Ve son ilişkimden de güzel bir çevre edinmiş, farkında olmadan kendime yeni kapılar açmışım.
E ben şimdi nasıl teşekkür etmeyeyim? Sağ olun, var olun. Beni sizler yarattınız.
Şimdi…
Nefretle andığınız ilişkilerinizi yaşadığınız döneme gidin.
Olaya aşkınızı, sevginizi ve tutkularınızı bir kenara bırakarak bakın ve şu soruları sorun:
Bu ilişki size ne kattı?
Bu ilişkiden neler öğrendiniz?
Tam olarak bir bedenin haricinde ne kaybettin?
Giden sadece bedenler. Bize kalan o müthiş tecrübeler.
Aşk ve sevgi… Bunlar zaten hayatımızda hep var olan ve olacak olan duygular. Yine sevebilir, yine aşık olabiliriz.
Hayatınıza değer katan, sizi iyileştiren, geliştiren insanlara teşekkür edip, hayatınızdan uğurlayın. Ve her zaman size bir şeyler katacak insanlarla birlikte olun. Buna arkadaşlarınız da dahil! Her telden, her türden arkadaşınız olsun. Çeşitlilik güzeldir. Kendinizi sevin, suçlamaktan vazgeçin.
