CHP'nin iktidarı için tek yol…

Sol üniversite geçmişi olanlar iyi bilir. Kantinde 10 kişilik dernek kurar, sonra ‘ilkesel’ sorun çıkarıp 3’e bölünürdük. Bu talihsiz tedrisattan geçenler hâlâ CHP teşkilatlarında önemli bir yer tutuyor.

10 üyeyi bir araya getiremeyenlerin eleştiri bombardımanı altındaki CHP yönetimi ve Kılıçdaroğlu 20 milyon oy denkleştirip iktidara gelmenin hesabını yapmak zorunda.

CHP yönetimi, merkez sağa kapıyı açıp kitleselleşmek için tüm riski almış durumda. Önce bu zor denklemin parametrelerini aktaralım:

- İktidar olmak için oyu yükseltmek yetmiyor. AKP’nin yüzde 50 oyunu düşürmek gerekiyor.

- O yüzde 50’den oy almak için de AKP’deki eski merkez sağ seçmene yönelmek daha akıllıca ve kolay.

- Merkez sağ seçmenin oyunu almanız için “Ben süper ilkeliyim, bu yüzden bana oy verin. Ama sizin temsilcilerinize teşkilatta görev veremem” diye özetlenebilecek ezeli CHP tavrı da berbat fikir.

- Peki, “Başka parti seçmenini dönüştürüp teşkilattan ödün vermeden partiye kazandırma” fikrine ne dersiniz? Güzel ütopya ama dönüşüm için seçmeni içine alıp birlikte yaşaman şart. Yıllar sürüyor. Toplum bilimcilere göre, AKP bile içine aldığı merkez sağın önemli bölümünü 12 yıla rağmen dönüştürebilmiş değil. Ancak AKP ‘seçmeni dönüştürdüm’ güveniyle takiyeyi bir miktar bırakıp ‘dinci’ köklerine direksiyon kırmaya cesaretlendi. Bakalım sosyologlar mı AKP mi aklı?

- Özetle 20 milyon oyu biriktirip iktidara gelmenin yolu, temsilcilerine yer vererek merkez sağı AKP’den koparmak. Beğen ya da beğenme, CHP yönetiminin önündeki tek seçenek bu...

Şimdi CHP’nin son aylardaki pratiğine bakalım:

CHP’NİN 3 STRATEJİSİ

1 - Hafif sağlı sistem

“Bir aday adayı anketlerde diğerlerine olağanüstü fark atmışsa o bizim adayımızdır. Bitti!”

Kılıçdaroğlu, CHP’nin seçim için ana stratejisini yukarıdaki sözleriyle belirlemişti. CHP’nin merkez sağı çağrıştır şekilde, kazanma hırsını 1 numaralı motivasyon yaptığı aşikâr.

Nitekim 14 Kasım’da “Merkez sağ partileri CHP’ye davet ediyorum” diyerek elini iyice açmıştı.

Bursa’da eski merkez sağcı, İstanbul Fatih’te Erbakan’ın yeğeni, Ankara’da eski MHP’li, Hatay’da eski AKP’li adayla yarışta. Yüzlerce il, ilçe ve beldede benzer durum var.

Genel Merkez’e kızıp istifa eden CHP’liler için bir soru: “Birilerini partiye davet etmek teşkilata görev vermektir. Bunu aday listesinde kendinizi göremeyince mi anladınız? ‘Diktatör olacak’ diye endişelendiğiniz Erdoğan’ın karşısındaki muhalefeti zayıf düşürmeyi göze alacak kadar önemli ama aday olmadığınızı öğrenince kafanıza bir anda dank eden süper ulvi ilkeniz nedir?

- Sağlı sistemi Baykal da denedi

Kimse hatırlamaz; Baykal merkez sağ açılımını denediği 2007 seçiminden hüsranla çıkmıştı. Bakalım bugün tutar mı?

“Sağcı adaylar CHP seçmenini küstürecek” diyenlerin haklı çıkıp çıkmayacağını, CHP seçmeninin iktidardan bunalma katsayısı gösterecek. Kılıçdaroğl’nun yeni stratejisi için ciddi avantaj oluşturacak bir seçmen tipi var artık. Şöyle diyenler var: “AKP’ye karşı… İstanbul ve Ankara’da CHP, Erzurum’da MHP, Van’da BDP, Konya’da Saadet’e oy veririm.”

2 – Erdoğan’la kavga etme, kendini öne çıkar.

İstanbul’da Mustafa Sarıgül günde 5 seçim konuşması yapıyor. Erdoğan’a ve AKP’ye birkaç cümleyle dokundurmaktan öte gitmiyor. Ankara’da Mansur Yavaş, bırakın Erdoğan’ı Gökçek aleyhinde bile esaslı eleştiride bulunmuyor. ‘Yıkacağız’, ‘alaşağı’ edeceğiz gürlemeleri CHP tabanının içinin yağını eritebilir ama oyu istenen AKP seçmeni nezdinde 12 yıllık şahsi geçmişlerini küçümsemek olarak algılanıp ters tepebilir. AKP’nin yüzde 50’lik oyundan pay isteyen CHP doğru yönde ilerliyor.

3 - Sakin Güç’e dönüş

Erdoğan 2002’den beri CHP’yle, CHP’nin 1938’e kadar geçmişiyle kayıtsız şartsız sert kavga etti ve hep kazandı. ‘Sakin güç’ sloganıyla siyasete yükselen Kılıçdaroğlu bu imajının aksine, 2009, 2011 seçimleri sonrası ‘katil’ suçlamasına varan sert konuşmalar yapmıştı. Kılıçdaroğlu, Erdoğan’ın salvolarına karşılık vermemeyi Gezi eylemlerinde ilk kez denedi ve ‘izah eden adam’ kimliğine büründü. Son konuşmalarında AKP seçmenine ve milletvekillerine yumuşak çağrı yapar oldu. Bakalım ‘sakin güç’le gireceği ilk seçimde ne olacak. Seçmen bağıran çağıran politikacıdan sıkıldı’ diyenler haklıysa başarılı olurlar.

CHP İÇİN 4 BAŞARI KISTASI
- Ankara ve İstanbul’dan birini kazanmak.

- İzmir’i vermemek.

- 2-3 büyükşehir daha kazanmak.

- AKP’yi genel oy oranında tek başına iktidar olamayacak görüntüye yaklaştırmak.

LİDERLİK CHP İÇİN AVANTAJ MI?
Tayyip Erdoğan’ın, kadim dostu Abdullah Gül bir daha Cumhurbaşkanı adayı olamasın diye özel yasa çıkarması hafızalarda taptaze. Herkes unuttuysa bile Gül unutmamıştır.

Şimdi Erdoğan’ı alın, liderliğe hevesli Sarıgül’ü İstanbul’a aday göstermekten çekinmeyen Kılıçdaroğlu’yla kıyaslayın.

Zafer takını tek başına taşıyan lidere karşı, payeyi paylaşan ama bunun bedeli olarak zayıf görünen lider?

Halk bir gün mutlaka artık ekrandaki bağırtıdan bıkıp mütevazı kişiliğe yönelir.

Mesele şu: O gün yakın mı?