‘Addams Ailesi’nin veliahtı mı geliyor?

22-24 Nisan haftasında başlayan Netflix orijinallerinin en iyisi olan “Willoughbys Ailesi” (“The Willoughbys”), ‘En İyi Animasyon’ dalında Oscar’a aday olabilir. ‘İşlevsiz aile’ye yaratıcı yaklaşımıyla korona günlerinde ilaç gibi geliyor ve eğlendiriyor. Özellikle Ricky Gervais, anlatıcı kedi olarak başka bir boyutun sözünü verip 7’den 70’e eğlenceye alan açıyor.

Filmin notu: 6.1

Dev binaların arasında 'uzaylı'ya benziyorlar

2010’dan beri faaliyet gösteren Bron Stüdyoları ilk kez bir animasyonla karşımıza çıkıyor. Projenin yönetmenlik koltuğunda ise Kris Pearn oturuyor. Cory Evans ve Rob Lodermeier’ın ortak yönetmenliğinden destek alarak aslında detaycı bir animasyona imza atıyor. Açıkçası burada Lois Lowry’nin başarılı bilimkurgu filmi “Seçilmiş”ten (“The Giver”, 2014) sonra ikinci sinema uyarlaması var. 1937 doğumlu ünlü edebiyatçı böylesi yaratıcı dokunuşları arıyor.

Neyse ki “Willoughbys Ailesi” yapıldı da onun lezzetli ve meselesi olan anti-kahramanlara odaklanan evrenine girme şansı bulduk. Burada 2008’de yazılmış romanın kahramanları, bütün o uzun ve devasa binaların yarattığı kapitalizmin arasında ‘eski model’ hayatlarını yaşayan, adeta bir uzaylıyı andıran ailenin arasına sızmak hedef.

Addams Ailesi'nin android kuşağından veliahtı mı?

Charles Addams 1938’de Addams Ailesi’ni (The Addams Family) yarattığında, hepsi defolu bireylerden oluşan alternatif bir ailenin, eğlenceli bir taşlamaya malzeme olacağını düşünmüştü. Onun animasyon ve kurmaca dizileri yapıldı. Özellikle 1964 tarihli kurmaca dizi ve 1991 yapımı sinema filmi kalıcı oldu. Ama geçen yıl izlediğimiz bilgisayar animasyonu uyarlaması çok orta halliydi, bir hantallık, bir olmamışlık barındırıyordu.

Açıkçası Addams’ın gotik çizgileriyle Tim Burton’da iz bıraktığı da söylenebilir. Burada aslında stop-motion animasyon ile el çizimi animasyonu arasında gidip gelerek ‘eskiden destek alma’ arzusunda bir çizim metodu benimsenmiş. Bunun içine de üç kişinin destek verdiği enerjik kurgu büyük bir işlevsellikle dikilmiş. Aslında anne-babalarına karşı çıkan 4 Willoughby ailesi bireyinin bize ‘Evde Tek Başına’vari (‘Home Alone’) yansıyan isyankar öyküsünü izliyoruz.

Gervais 7'den 70'e eğlenceye davet ediyor!

Bunun ötesi de aslında alakasız bir kıtaya gönderilen anne ile baba oluyor. Açıkçası anlatıcı kediye sesini veren Ricky Gervais çok günümüzden duruyor. Gotik ve sıkıcı olma riskini devreye dışı bırakıyor. Adeta bütün o kapitalizmin unutturduğu dostlukları, aile sevgisini bize yeniden yaşatmak için var gibi. Ve 7’den 70’e eğlenceye de herkesi davet etme olanağı buluyor.

Bir çeşit ‘problem çocuklar’ın peşinde çıktığımız yolculukta bir enerji de buluyoruz bu aslında. Bu durum işlevsiz ailenin anlamlı bir hicivle sarılmasına sebebiyet veriyor. Ailenin çizimlerinden gidersek aslında Aardman’ın biraz yanlış tesir ettiği ‘patates burun’ devreye girebiliyor, bunu reddedemeyiz.

Ama bunun ötesinde de karşımıza “Asri Zamanlar” (“Modern Zamanlar”, 1937) misali fırlayan oyuncak dükkanı sahibinin de adeta büyük bir robota dönmesi kötü adama can vermesi bu çizimlere eşlik eder gibi gözüküyor. Belki burada Burton devreye girse ailenin çizimlerine kasıp enerjiyi, Lowry’nn metnini unuturdu. Ama burada 92 dakikalık bir aile boyu eğlence akıyor, bize de keyif vaat ediyor.

“Willoughbys Ailesi” bu açıdan bile izlenebilecek bir seyirlik. Çok müthiş bir animasyon değil. Ama süresini anlamlı hale getiriyor. Belki “İnanılmaz Aile” (“The Incredibles”, 2004), “Robinson Ailesi” (“Meet the Robinsons”, 2007) gibi iddialı olmasa da iz bırakabilecek bir serinin başlangıcını da duyuruyor.

Keyifli ve manidar bir seyahat

Pearn, Will Forte, Martin Short, Maya Rudolph, Terry Crews’u da kapsayan İngilizce seslendirme kadrosundan müthiş bir destek almış. Ağzı bozuk Rick Gervais ile başlayan işlevsiz aile yolculuğu bunlar sayesinde dinamizm yükleniyor. Bu durum fazlasıyla keyifli bir seyahati de bize armağan ediyor. Bu yolculuğun asla egzotik tarafına girilmemiş.

Finaldeki hınzırlık da herkes için derslik ve devamı gelsin demelik bir şekilde cereyan ediyor. Pearn-Stanleigh ikilisinin senaryosu, adeta bir diyalog komedisi dersi verir gibi. Kendi hallerinde iş bitirip Addams Family’nin daha renkli bir cep telefonu kuşağı veliahtına imza atıyorlar. Bunun devamı da bir şekilde gelecektir.