Giriş
Yaşadığın onca güzel şeyin, anılarının, duygularının bir sabah uyandığında tamamen yok olduğunu düşün... Canın kadar sevdiğin insanın aslında seni hiç sevmediğini, severmiş gibi yaptığını öğrendiğini düşün... Sen ilişkini canlı tutmak için var gücünle uğraşırken onun bir başkasıyla duygusal ve fiziksel bir yakınlaşma içinde olduğunu düşün...
Bütün benliğinin önü alınamaz bir öfkeyle dolduğunu hissedebiliyorum. İlk şoku atlatır atlatmaz sana yaşatılan bu iğrenç durumun intikamını almak için planlar yapacağını da... Peki intikam gerçekten derdine çare olur mu? İçini soğutur mu?
ÇOK AĞIR BİR YÜK
İntikam hissiyle dolduğundan andan itibaren taşımak zorunda olduğun yeni bir yükün vardır artık. Üstelik bu yük, üstlendiğin tüm sorumluluklardan daha ağırdır. Kin, bir zehir gibidir çünkü ama kendin içip karşı tarafın ölmesini beklersin. Yaptığın intikam planlarının çarçabuk gerçekleşmesini umarsın ama öyle olmaz. Geciktikçe üzerindeki yükün ağırlığı daha da artar. Neredeyse yaşama sebebin haline gelir. Hayatındaki hiçbir güzelliği göremez hale gelirsin. Sadece geçmişte yaşarsın, bugünü, yaşadtığın anları umursamazsın. Atacağın adımları, gideceğin yerleri hep yaptığın intikam planına göre belirlersin. İçtiğin o zehir, yakın çevreni de zehirlemeye başlar. Birer birer uzaklaşır arkadaşların, dostların. Sonra bir de bakmışsın ki; ne intikamını alabilmişsin, ne de hayatına devam edebilmişsin. Üstelik yapayalnız kalmışsın...
SOĞUK YENEN YEMEK DEĞİL
“İntikam soğuk yenen bir yemektir” sözünün de geçerli olduğunu düşünme. İlk anın öfkesiyle hayata geçiremediğin intikam planını, “Nasılsa zamanı gelir” diye içinde tutmaya devam edersen yaşadığın başka her şey yine eksik olacaktır. Hayatında seni çok seven biri olsa bile ona tamamen odaklanamayacaksın örneğin. Yeni bir aşkın yaşatacağı o güzelim duygulardan mahrum kalacaksın. Dünyanın en ilkel duygusudur intikam. Kendini geliştirememiş insanların ruhunda büyümeye daha müsaittir. Körlüktür, sağırlıktır, akıl tutulmasıdır. Tüm bunlara rağmen diyelim ki, aldın intikamını, planlarını hayata geçirdin. Görünürde o an için senden daha mutlusu yok. Ama bir süre sonra hiç ummadığın bir şekilde pişmanlık yaşayacaksın. Seni bir şeyler rahatsız edecek. Oysa umduğun şey bu değildi. İntikamını aldın ya, hayatına mis gibi devam edecektin.
KÖTÜLÜK İÇERİR
Her intikam kötülük içerir. İntikam tamamlandığında o kötülükle baş başa kalırsın. Bu kez artık vicdanın rahatsız etmeye başlar seni. Beklediğin rahatlığı hissedemezsin. Öfkeyle, inatla, kinle ve intikam ateşiyle heba edilemeyecek kadar kısadır hayat. Ve hayatın tadını ancak huzurla yaşadığında alırsın. İntikam huzursuzluğu körükler, affetmekse huzurun ta kendisidir. Tabii bir de sen intikam aldığını zannederken bu duyguyu yönelttiğin insanın hiç de umurunda olmaması var. O çoktan yeni bir hayata başlamışken senin yaptığın her şeyi ‘çaresizlik’ olarak görecektir.
ALLAH’A HAVALE ET
Tüm bu süreci yaşayacağına Çinli filozof komutan Sun Tzu’nun meşhur sözünü hatırlamalısın her zaman. “Nehir kenarında yeterince beklersen, düşmanlarının cesetleri yüzerek önünden geçer...” Ya da her neye inanıyorsan ona havale et mesela. Kuran’daki bir ayet “Allah üstün ve yüce olandır, insana yaptıklarının acısını tattırandır” diyor. Allah’ın 99 isminden biri “El Müntakim” (intikam alan) değil mi? Bırak öyleyse, güven ona, senin yerine en iyi intikamı alacaktır. Adalet er ya da geç yerini bulur.
