Giriş
● Trafikte sürücüler yayalara daha fazla yol verse,
● Okur ya da izleyicinin medyaya olan güveni artsa, medya da bunu hak edebilse,
● Atılan çamurlar iz bırakmasa,
● Samimiyet ile hadsizlik arasındaki ince çizgiyi görebilsek,
● Okumuş, iyi yetişmiş olanlar da cahil ve eğitimsizler kadar cesur olsa,
● Kişisel temizlik ve bakım ürünlerinin tüketiminde bu kadar cimri olmasak,
● Empati yapmaktan bahsedenlerin az bir kısmı bile empati yapsa,
● Daha fazla kitap okusak,
● Daha az bağırsak,
● Yalancılığın bir müeyyidesi olsa,
● Türkçeyi düzgün kullanmak gibi bir kaygımız olsa,
● İnsan hayatı önceki yıllardaki kadar ucuz olmasa,
● Sanatçıların özel yaşamlarından çok sanat ile ilgilensek,
● Sükûtun her zaman ikrardan gelmediğini, insanın bazen değmeyeceğini düşündüğü için sustuğunu fark edebilsek,
● Sadece teoride değil, uygulamada da; hakkında iddia olan kişi değil, iddiayı ortaya atan ispatla mükellef olsa,
● Sporu düşmanlık değil rekabet olarak görebilsek,
● Aptal yerine koyduğumuz karşımızdakilerin bu durumu fark etmeyecek kadar aptal olmadıklarını görebilsek,
● Her istediğimizden istediğimiz kadar yesek ama kilo almasak,
● Daha çok resim sergisi gezsek,
● Daha az kavga etsek,
● Sevdiklerimizin kıymetini, onları kaybetmeden bilsek,
● Sadece Beşiktaş’ın değil, herkesin ‘Şeref’iyle oynayıp ‘Hakkı’yla kazanmak gibi bir derdi olsa,
● Daha çok ezber bozulsa,
● Daha az şiddet haberi duysak,
● Kendimiz için ‘hak’ gördüklerimizin başkaları için ‘lütuf’ olmadığını unutmasak,
● Dünyanın merkezinde bizden başkalarının da bulunabileceğini düşünsek,
● Verdiği sözü tutmayanlar ifşa edilse,
● ‘Aşk’ın ayıp ya da utanılacak değil, peşinden koşulması ve yakalandığında kaybetmemek için emek verilmesi gereken bir duygu olduğunu idrak edebilsek,
● Sözler ile özler bir olsa,
● Bu ülke insanı devletine güvenebilse,
● ‘Yorumcu’ sıfatıyla ekrana çıkan insanlar, hem bilgi birikimi hem de üslup açısından kahvehanede onları izleyenlerden bir adım önde olsa,
● Daha fazla dürüst ve saygılı olsak,
● ‘Çifte standart’, standart donanım olmasa,
● Haksızlığa, sadece kendimize yapıldığında değil, her şekilde isyan etsek,
● Sadece alın teriyle kazanılan paranın, gönül huzuruyla harcanabileceğini unutmasak,
● Emek hırsızları önceki yıllardaki kadar itibar görmese,
● Efendilik ‘âcizlik’ olarak algılanmasa,
● İnsanlar asılsız iddialarla hayâsızca suçlanıp cezaevine atılmasa,
● Daha ‘özenli’ olsak. Ve 2020’de keşke, daha az “Keşke” desek.
NOT: Bilenler bilir… Bu benim geleneksel yılbaşı yazım… Her yılın son ya da ilk gününde neredeyse aynı yazı yer alır bu sütunda. Gerçekleşenler listeden çıkar ama maalesef bu çok az oluyor. Senelerdir maalesef pek değişmiyor ‘keşke’ler. Gönlünüze göre bir yeni yıl dileğiyle...
