Giriş
"Ben az konuşan çok yorulan biriyim / şarabı helvayla içmeyi severim / hiç namaz kılmadım şimdiye kadar / annemi ve allahı da çok severim / annem de allahı çok sever / biz bütün aile zaten biraz / allahı da kedileri çok severiz"*
Geçtiğimiz günlerde YKY sponsorluğunda başlayan 'İşte Benim Zeki Müren' sergisinin bir de albüm kitabı çıktı.
Sergiyi gördüğüm günden beri aklımda şair Arkadaş Zekai Özger... 25'inde -oldukça genç yaşta- beyin kanamasından ölen Arkadaş.Rivayet odur ki Arkadaş Z. Özger'in ölümünden bir kaç gün önce Ankara'da kaldığı yurt polisler tarafından basılmış ve şair başına cop darbeleri almıştır. Hissetmiş gibi genç yaşında çokça şiir bırakmıştır geriye ve demiştir ki 'erken ölen mintanıyla gömülsün...'
Zeki Müren ile başlayıp şaire nasıl geldin diye merak edenler olacaktır elbette. Ezber bozan kostümleriyle sahnelerde devrim yapan, ses sanatçısı, bestekâr, şair, oyuncu bir Zeki Müren'i düşünürken, onun fotoğraflarına bakarken, yazdıklarını okurken elbette şairin dizeleri gelecekti aklıma:
"...ve bir gün hiç anlamıyacaksınız
güneşe ve erkekliğe büyüyen vücudum
düşüvericek ellerinizden ellerinizden ve
bir gün elbette / zeki müreni seviceksiniz
(zeki müreni seviniz)"
“İşte Benim Zeki Müren” sergisi, Zeki Müren’in 18 yıldır Türk Eğitim Vakfı ile Türk Silahlı Kuvvetleri Mehmetçik Vakfı arşivinde bulunan fotoğraflarını ve özel eşyalarını gün yüzüne çıkarıyor. Sanatçının, sağlığında ancak bir bölümünü düzenleyebildiği, diğer bir bölümü tarihsiz, açıklamasız halde duran, kimisi daha dün çekilmiş gibi canlı, kimisi yılların yorgunluğuna yenik düşmüş on bine yakın fotoğrafı, desenleri, kostümleri, plakları, şiirleri, notları ve arşiv görüntüleri, kısacası dolu dolu geçmiş bir yaşamdan arda kalan belgeleri bir araya getiriyor.
Sergiden sonra Sanat Güneşi hakkında pek çok şey öğreneceksiniz. Örneğin aşk hakkındaki düşüncelerini, neyden zevk aldığını, giydiği o sıradışı kıyafetlere yapılan eleştirilere verdiği okkalı yanıtları ve daha pek çok küçük sırrı...
Bir küçük örnek vereyim:
"Zeki soruyor Müren yanıtlıyor:
Zeki: Müstehcen hikayeleri sevdiğini söylerler, doğru mu bu?
Müren: Sus, bayılırım. Laf aramızda, muhit müsait olursa pek de tatlı anlatırım, bilirsin.
Zeki: Mesela?
Müren: Hişşştt, burada olur mu, ayıp. (1966)"
Ve siz de Zeki Müren gibi rakıyı pek sevmiyor ve 'Tatlı hülyalar ve rüyalar' görmek istiyorsanız onun önerisine kulak verin:
“Efendim, önümüzde bayram ve yılbaşı gibi tatlı günler var. Kış da yavaş yavaş yaklaşıyor. Mutlu yuvalarımızda rahat rahat, ılık ılık oturduğumuz geceleri bendenizin buluşu bir içkiyle süslemek istersiniz diye sizlere Müren Kokteyli’nin tarifini veriyorum.
10 limonun kabuklarını güzelce rendeleyip bir komposto tabağına koyacağız. Sonra limonları iyice sıkıp suyunu üzerlerine dökeceğiz. Bir su bardağı toz şeker ilave edip karıştıracağız. Bir şişe konyak ve bir şişe votkayı beraberce kaba dolduracağız. Buz parçalarını ilave edip bir saat bekleteceğiz. Limon kabukları şişip üste çıkacaklar. Limonu, şekeri, votkayı, konyağı emip şişen o özel esanslı kabuklar ağzın içine o kadar güzel bir rayiha ve ferahlık verecek ki yanında başka meyveye lüzum kalmayacak. Bu değişik içkiyi içenler, sarhoşluk değil de apayrı bir “hoşluk” hissedecekler. Yalnız fazla kaçırmamak lazım. 1, haydi bilemediniz 2 limonata bardağı size dertlerinizi unutturup tatlı hülyalar ve rüyalar getirecek. Arz etmeyi faydalı bulacağım: Rendenin soğan kokmamasına dikkat etmeli.”
Biliyorum çok dağınık bir yazı oldu. Ancak ben Zeki Müren'den ve tabii Arkadaş Zekai Özger'den bahsetmesem olmayacaktı. Bundan sonrası okuyucuya kalmış; bu cuma günü sergiye gidemiyorsanız da YKY'nin İşte Benim Zeki Müren albümünü edinin, fona o muhteşem sesi alın, bir tek atın ve 'Zeki Müren'i seviniz'...
*: Arkadaş Zekai Özger'in Merhaba Canım şiirinden...
Okuyucuya not: Yapı Kredi Kültür Merkezi’nde 18 Kasım’da açılan sergi 20 Aralık 2014’e kadar ziyaret edilebilecek.
Haftanın Önerileri:
1-Cemil Kavukçu, Üstü Kalsın, Can Yayınları, 2014
2-Jose Saramago, Mağara, Çev: Sıla Okur, Kırmızı Kedi Yayınevi, 2014
3-Bizi Bağışla, A. M. Homes, Çev: Yasemin Karalı, Sel Yayınları, 2014
