Giriş
Sarı yelek mavi yelek fark etmez.
Fransa olmuş Belçika olmuş, hiç fark etmez.
- Hazin bir durum var. Bu acıları çok çekmiş bir Türk vatandaşı olarak, hayret ettiğim şudur:
- İnsan, nasıl kıyar kendi vatanına?
- İnsan, nasıl yakıp yıkar kendi ülkesini?
- Kendi milli servetini, kendi medeniyetini, kendi sanayisini, kendi sanatını, mimarisini, doğup yetiştiği kendi toprağını nasıl ateşe verir insan?
Bunlar nedir?
- Vandal. Ne vandalı yahu?
Böyle sıfatlar şehir eşkıyasına bir rütbe gibi gelir... İltifattır.
Dağdakine gerilla, futboldakine holigan, biraz mürekkep yalamış olanına aktivist... diye diye zaten bu hale gelmedi mi dünya?
Her neyse...
İşin siyasi yanına gelirsek. Emmanuel Macron zaten tecrübesiz biri...
Tabanı da yok.
Yüzde 65’le seçilmiş ama öbürü seçilmesin diye... Yoksa ilk turda aldığı oy yüzde 25 civarı... O yüzde 25 de monşer tabaka... Etliye sütlüye karışmaz.
Yani Macron’un bugün ağlayanı yok. Adamı bırakıverdiler ortada... Fransız polisi desen, bu tür toplu kalkışmalarda pek acemi...
Bu bakımdan Fransa’daki olayları sahiden endişeyle ve üzüntüyle izliyoruz.
Ah,. unutmadan... Bir de Avrupa Ordusu diye bir mesele var sahi...
- Türkiye’siz olur mu?
AB’ye buyur etmiyorlar ama Avrupa Ordusu kurulursa ilk davet edilecek ülke, biliniz ki Türkiye’dir. Neden derseniz, malum:
- Alavere dalavere, aslan Mehmet nöbete.
