Giriş
Güvenmiyorsan barışamazsın. PKK Türkiye’den çekiliyorum diye bizi kandırıp da ya çekilmiyorsa?.. Yahut ıskartalarını çekiyor da zinde kuvvetlerini burada bırakıyorsa? İçime böyle bir kurt düştü mü yandım... Şüphelenmek istemiyorum.
*
Peki ya hükümet? Demokratik adımları atıyorum diye bizi kandırıp da ya atmıyorsa? Ve atmayacaksa? İçime böyle bir kurt düştü mü yine yandım. Aldatılmak istemiyorum. Yok canım. Devletin ciddiyetine sığar mı aldatmak? Gönlünü ferah tut.
* [[HAFTAYA]]
Nereden yüreğime düştü bu şüphe? Düştü. Ne zaman ki PKK için yüzde 15’i çekildi dediler, o anda midem bulandı ama renk vermedim. Bir de üstüne BDP’nin sokak gösterileri başlayınca, eyvah dedim kandırıldım. Yahu bu kadar aptal mıyım?
*
Öbür taraf da öyle. Devlet veya Hükümet... İstese bir çırpıda çıkaracağı yasaların niye ucunu gösterip de sonra saklıyor? Acaba bir bildiği mi var? Yoksa yine mi kandırılıyorum? Bu kadar mı aptalım?
*
Düşündükçe içim kararıyor. Çözüm Süreci böyle mi olacaktı? Gerçi provokasyonlara gayet açık ve müsait bir süreç olacağını biliyorduk ama Karakol onarımı’na insan niye karşı çıkar? Öcalan “kendisi için henüz bir şey istemediği” halde - saate hiç bakmadan- Öcalan’a özgürlük diye birdenbire neden ortalara dökülür BDP...
*
Günde kaç kare aldatılıyorum ben? Yoksa evham mı bütün bunlar? Keşke öyle olsa, kâbus görmeye bile razıyım, yeter ki süreç adam gibi ve dürüstçe işlese... Bize öyle öğrettiler ki Devlet, Babadır, çocuğunu kandırmaz... Kürtler mert insanlardır, verdiği sözden geri dönmez. İşte, yegâne güvencem budur... Çocukluğumda öğrendiklerim... Ne güzel şeylerdi onlar.
