Giriş
Buna akıl derler. Ne şiş yandı, ne kebap.
Hem CHP kendi karizmasını çizdirmemiş oldu, hem de iktidar taviz vermemiş sayıldı.
“Kazan/kazan” budur işte.
Lakin 1 ay öncesine göre ne değişti, o henüz anlaşılamadı.
[[HAFTAYA]]
***
Olsun...
Kılıçdaroğlu’nun tabiriyle “Balbay’a ve Haberal’a yemin etme yolu açıldı.”
Yol kısadır uzundur, onu bilmem ama “yol açıldı.”
Ve Kılıçdaroğlu, bununla yetindi. Yâni, BDP’lileri hiç beklemeden meclise dönüverdi.
Özetlersek:
Sath-ı müdafaa değil. Hatt-ı müdafaa.
Belki de:
Önce can, sonra canan.
Belki de:
Gemisini yürüten kaptan.
***
Şimdi milletin meclisteki temsil oranı, yüzde 89’a çıkmıştır.
BDP’liler de katılınca, yüzde 95 olacak. Yüksek bir oran bu.
Demek ki yeni anayasa yapılırsa, geniş bir uzlaşma zemini var.
Yeter ki müzakereciler, iyi niyetli olsunlar. Partiler, anayasa çalışmalarına, en huysuz elemanlarıyla değil, en olumlu uzmanlarıyla katılsınlar.
Laf ebeleri, hukuku oraya buraya çekerek, hep dejenere ediyorlar. Hele kanun yazıcıları, anlaşılmaz bir imla sergiliyorlar.
Allah aşkına bu def’a böyle yapmayalım.
Net ve berrak bir anayasa istiyoruz.
***
Dünkü meclis, Türkiye’ye moral verdi.
Şimdi gözümüz yollardadır. BDP’lileri bekliyoruz. Boykotu uzatmakta hiçbir manâ yok. Çünkü maksat hâsıl olmuştur. “Fazla naz, aşık usandırır.” Gerçi onlarınki naz değildir ama bir süre sonra öyle algılanabilir.
