Giriş
Güzel yurdumun en önemli meselesi nedir?.. Der demez, hemen başlarlar ya saymaya:
- Eğitim, eğitim, eğitim.
Modası geçti.
Şimdi en büyük mesele:
- Adalet, adalet, adalet.
Siz ne diyorsunuz?
Eğitim mi, adalet mi?
Hangisi birinci?
[[HAFTAYA]]
***
Her seçim bize bir öcü gösterirlerdi.
- Laiklik elden gidiyor.
Ya da:
- Din elden gidiyor.
Artık kimse inanmaz. Laikliğin bir yere gitmediği, dinin elden gitmediği ve gitmeyeceği, pek güzel anlaşılmıştır. Bunları yutan olmaz. Öyleyse yeni malzeme bulmalı.
En iyi vaat nedir?
- İş ve aş mı?
Evet ama yetmez.
- Eğitim mi?
Evet ama o da yetmez.
Öyleyse nedir?
Hah.
- Adalet, adalet, adalet.
***
Son olaylar, adalet’i daha da öne çıkardı.
Faşizm geliyormuş? Yok komünizm gidiyormuş. Kim dinler, kim inanır? Şeriat tehlikesini artık kim takar? Bölücülük desen ona zaten şerbetlendik. Yâni, milleti korkutacağınız öcü kalmadı, hepsi iflas etti.
Oy isterken vaat edeceğiniz tek malzeme var şimdi:
- Adalet, adalet, adalet.
Sömürebildiğiniz kadar sömürün.
Milletin bamteli bu... Yakalayın.
***
Özetlersek...
Yeter, söz milletin’le başlayan, bu düzen değişmeli’yle devam eden, Türkiye sevdasıyla uzun ince bir yol’a koyulan şu narin ve nazik yapımız, tam 60 yıldır haykırıyor:
- Adalet, adalet, adalet.
O olmazsa öbürleri neye yarar?
Lâfa bakar mısınız: Hukuk Devleti. Hem de Laik ve Demokratik Hukuk Devleti.
Olabilir.
Ama öbürü nerede?
Biz neyi konuşuyoruz?
