Fark burada

Fenerbahçe’ye dönen Emenike, kendimi evimde hissediyorum demiş.
Ev deyince.. durun orada biraz.
Kendisine bir ev tutulacak.
Sormuşlar:
- Nasıl bir ev olsun?
- Nasıl olursa olsun, yeter ki küçük bir bahçesi olsun, geceleri idman yapmak için.

[[HAFTAYA]]

Belli ki takımın antrenmanlarıyla yetinmeyip tek başına da çalışacak.
* * *
Bizimkilere sorsanız “nasıl bir ev istersin” diye...
- Dubleks olsun.
- Havuzu olsun.
- Deniz manzarası olsun.
Aradaki fark budur.
Biri iş yapmaya geliyor, sadece mesleğini düşünüyor, öbürü fiyaka peşinde...
* * *
Neyimiz eksik derken, siz de biliyorsunuz ki bizim futbolcuların disiplini eksik, dolayısıyla da ciddiyeti eksik.
Yoksa her şeyleri tamam.
Herşeyleri var.
Demek ki zihniyetin değişmesi lazım.
* * *
Genç yaşta para, şan, şöhret sahibi çocuklar, elbet hayatlarını da yaşayacaklar ama birinci planda iş...
İyi bir profesyonel olmak.
Ondan sonra dubleks, havuz veya deniz.
Önce hakedeceksin.
Bizimkiler cin olmadan adam çarpmaya kalkıyorlar.
Onun için de...
Yüzlerine gözlerine bulaştırıyorlar.
Taa o yıllarda Lefter’in profesyonellik anlayışı, şimdiki futbolcuların hiçbirinde yok.