Giriş
24 Nisan’ın üzerinden 8 gün geçti, soykırım masalı hâlâ gündemdeki yerini “coşkuyla” koruyor. Yanlış okumadınız coşkuyla dedim. Dünyadaki Ermenileri toplasan, Ermenistan nüfusu dahil, hepsi topu topu 5 milyon Ermeni eder. 5 milyon nedir ki? Dünya üzerinde yüz milyonlarca Türk var. Demek ki mesele, sayısal ağırlık değil. Değil.
Peki, mesele siyasal ağırlık mı? Bence o da değil. Fakat Ermeni Lobileri’ne Türk düşmanları da eklenince, çok etkili bir cephe oluşuyor. Daha bunun müziği var, sineması var, siyaseti var, diplomasisi var, turizmi var, medyası var, var oğlu var. Karşımıza muazzam bir buz dağı çıkıyor. Hem de en öfkeli biçimde. Yani, görüntünün temelinde yatan budur. Ermeni sevdası değil, Türk düşmanlığı.
Bitmedi. Başka bir gerçek de ABD’yi yanıltıyor. ABD zannediyor ki “dünya, Amerika’yı alkışlıyor, dünya Amerika’yı çok seviyor, dünya Joe Biden’a hayran.” Oysa, mesele ne Amerika, ne de dünya Ermenileri. Bütün mesele, “Türkiye’nin canını nasıl acıtırım.”
Ey Ermenistan... Sen de aldanma ha... Bu Amerika, sana biraz önem veriyor olsa, PKK’ya YPG’ye yaptığı yardımın yüzde birini sana yapardı... Niye yapmadı? Niye yapmıyor? Sen niye hâlâ dünyanın en yoksul ülkelerinden birisin? Emin ol ki, senin bu haline en üzülen insanlar, yine de Türklerdir.
