Giriş
Diyelim ki karar alındı. İstanbul’da seçim tekrarlanıyor. Sadece Büyükşehir değil ki... İstanbul’un 39 ilçesinde de seçim tekrarlanacak. İyi mi?
Diyeceksiniz ki: - İlçelerin kabahati ne? Beşiktaş’a Sarıyer’e, Şile’ye Kadıköy’e, şuraya buraya itiraz eden yok ki.
Yok ama hepsini birden aynı zarfa koyup sandığa atmadık mı? Kanun “seçim bir bütündür” diyor.
Öyleyse...
Yandı gülüm keten helva. Çünkü meclis üyelerini de aynı zarfa koyup sandığa attık. Muhtarları da aynı zarfa koyup sandığa attık. Şimdi aynen tekrarlayacağız.
Buyurun bakalım.
Çıkın işin içinden.
Siz hâlâ mazbatada kalmışsınız. Onu da zaten sizden geri alacaklar şimdi.
- Yahu mazbata geri alınır mı?
- Alınır... Oku bak.
Peki, aday değiştiremez misiniz? Hayır, değiştiremezsiniz. Aynı adayla yola devam. Mesela aynı muhtarla.
Yahu muhtar ya öldüyse?
Ölmeseydi.
Madem öldü, zaten muhtarlık yapamaz. Çok konuşma.
İşte... Hukukçular dahil...
Dışardan gazel okuyanlar, içerdekilerden daha fazla... Üstelik daha heyecanlı... Lakin mutabık kaldıkları tek nokta yok.
Binali Yıldırım’ın sesi çıkmıyor. Taraf olmasına rağmen sesi hiç çıkmıyor? Karar sürecine saygı gereği sustuğunu söylüyor ama konuşsa ne fark edecek? Nitekim öbürü her gün konuşuyor da ne oluyor?
