Normal mi?

Yeni bir çığır açıldı.
Kalabalıklar, meydanlarda
yuh çekiyor.
Her lider, mutlaka gıyabında
yuhalanıyor.
Tempoyla öyle sloganlar
atılıyor ki, burada tekrarlayamam.
İşin kötüsü...
Bu tür protestolar artık gayet
olağan karşılanıyor. Televizyonlar
aracılığıyla evlerimizin içine kadar
yansıyor ve kimse yadırgamıyor.
Küfür moda oldu.

*[[HAFTAYA]]

Sevgili okurlar.
Ağustos’ta Cumhurbaşkanı
seçimi var.
Adaylar çıkacak, meydanlar
yine dolacak.
Yine küfür kafir.
Ve sonuçta, yuhaladığımız
adamlardan biri Cumhurbaşkanı
seçilecek.
Gel de gurur duyma.

*

Bugün 18 Mart.
“Çanakkale geçilmez.”
Ne güzel.
Ulusal Ruh, bu iki kelimede
yatardı. Çünkü o sadece dahiyâne
bir savunma değil, ortak bir
duruş ve şahane bir refleksti.
Büyük haysiyetti.
.........
Bu sebeple ben, 18 Martlarda
bambaşka bir insan olurdum.
Kendime güvenim artardı.
Moralim hep yükselirdi.
İlk def’a bu 18 Mart,
kendimi cılız ve zayıf hissediyorum.
Memleketimin devlet adamları,
muktedirleri ve muhalifleri
kim varsa hepsi yuhalanıyor.
Yuhalayanlar ve yuhalatanlar da
yine memleketimin insanlarıdır.
Nerde Çanakkale? Nerde o ruh?