Yine mi?

Şimdi de birkaç gün 27 Mayıs muhabbeti.
Temcit pilavı.
Anmak mı kınamak mı, yoksa özür mü kabahat mı, o da belli değil.
Zira 27 Mayıs yanlıları ve karşıtları, hâlâ barışamadılar.
Muhatap olmaya mecburlarmış gibi, bir de televizyonlara çıkıp kavga ediyorlar.
Her yıl bu böyle.
* * *
Kusura bakmayın.
Bölündüğümüz yüzlerce konu varken, bir de 52 yıl önceki 27 Mayıs için bölünmek istemiyorum.
[[HAFTAYA]]
Artık yeter.
Bir taraf “meşruiyetini kaybetmiş bir iktidar” edebiyatına sığınacak, öbür taraf Yassıada’daki hukuk rezaleti’ni anlatıp duracak.
Hepsini biliyoruz.
Yazılmadık kitap, yayınlanmadık hatırat kalmadı.
* * *
Her yıl bunları tekrarlamak - açık söyleyeyim- bana mahçubiyet veriyor. Utanıyorum.
Hatta...
Menderes’in darağacı’ndaki o fotoğrafına baktıkça, sanki cellat benmişim gibi, kendimden iğreniyorum.
27 Mayıs, yine kâbus geliyor üstüme üstüme.
Yeter yahu.