Yürü mahkemeye

Ne çok suç
duyurusu var.
Her gün, her saat,
herkes birbiri için
suç duyurusunda
bulunuyor.
Buna ne savcı
dayanır, ne de
mahkeme.

* [[HAFTAYA]]

Ondan sonra
“vay efendim,
adalet işlemiyor”.
Milyonlarca dosya,
tozlu raflarda bekliyor.
Bununla kalsa iyi.
Bir de kör kuyu için,
yıkık bahçe duvarı
için, yok bilmem bir
araba park yeri için
açılmış davalar var.
Mübaşir,
bağırır durur:
- Şâhit Ahmet...
Bağırma bey,
Ahmet öleli 3 yıl oldu.
Can mı dayanır?
Dava 5 yıldır
sürüyor.

*

Orman Davası,
Hazine Davası,
Tapu İptal Davası...
Neler neler var.
- Ayol, kadastro
geçti mi
buralardan?
Davaya bakan
hakim emekli oldu,
ondan sonraki hakim,
başka yere nakledildi.
O ara yol istimlak
edildi. Dava hâlâ
sürüyor.
- Mahkemede
görüşürüz.
Yahu bırakın
mahkemeyi.
Şuracıkta oturup
konuşun, anlaşın.
Hayır.
İlle de mahkeme.

*

Öyle tipler var ki,
Avukat Ordusu
bulunduruyor. Çünkü
her işi mahkemelik.
Çünkü her işi ihtilaflı.
Zenginler listesindedir
ama hiçbir işi düzgün
değil. Şirketleri teker
teker batmıştır ama
o hâlâ zengin.

*

Haydi onlar neyse.
Davacı olmayı
meslek edinmişler.
Peki öbürleri?
Suç duyurusu
meraklıları?
Nedir bu sahi?
Mikrofonu kapan,
suç duyurusunda
bulunuyor. Sanki
savcılar, işi gücü
bırakmış, tv’nin
karşısında oturup
bunları dinliyor.
Duyuruda
bulunanların çoğu da
palavracı... Laf ola
suç duyurusunda
bulunuyor.
Sonrası yok.
Bu bile adaleti
sulandırmaya yeter.
Böylesine yüzgöz
olmuş bir toplum,
şimdi oturmuş
HSYK’nın yapısını
tartışıyor.
Kel başa şimşir
tarak.

*

Tam da bu ortamda
adil yargılama
isteğiyle, birçok
davanın yeniden
görülmesi
söz konusudur.
Haydi, bir 5 yıl da o.
Etti 10 yıl.
Bir şike davası
10 yıl sürer mi?
Sürer sürer.
Bir kural hatası
veya hakem hatası
haftalarca tartışıldıktan
sonra, sahada
2 top olmasına hiç
şaşmayın. Belki de
3 top vardı...
Kasımpaşa’nın
yerinde olsam karara
hiç itiraz etmem.