Bırak dağınık kalsın

O kadar karmaşık ve o kadar kaotik günlerden geçiyoruz ki, virüs, pandemi, izole hayatlardan sonra, her gün başka bir sarsıcı haber ile gözlerimizi açar olduk yeni güne.

Tülin Şahin’e dava açan eşi, Tülin Şahin’in kızını kendisine göstermediğini söyleyince, tüm basın ve sosyal medya bu haberle çalkalandı.

Tülin Şahin , sosyal medya hesabından öyle bir açıklama yaptı ki, şiddetin çok farklı bir şekline daha şahitlik ettik.

Fiziksel görünümü ile ilgili sürekli eleştirilmek, çocuğuna doyasıya kendi isteğiyle annelik yapmak isteyen bir kadına engel olarak, emrivaki ile eve bakıcı getirmek, kendi önceliklerini eşine dayatmakta neyin nesi gerçekten aklım almıyor artık.

Bu sırada bununda bir seçim olduğuna inananlardanım. Ben iki çocuğumda da bakıcı yardımı almadan annemin desteğiyle ve birazda kendimi sosyal hayattan izole ederek büyüttüm ama, bakıcı tutmak, aktif iş hayatına kısa sürede dönmek veya dönmemek , bunların hepsi gerçekten şahsi kararlardır ve saygı duymak gerekir.

Tülin Şahin’in açıklamasını okuduğumda ilk aklıma gelen ve cidden beni kalpten üzen taraf, bir kadının böyle açıklama yapmak zorunda bırakılması, mahremini açıklamak ve kendini savunmak zorunda bırakılması oldu. Bununda bir tür şiddet olduğunu düşünüyorum açıkçası.

Bir diğer üzücü olan ise, "Yıllardır anne olmak istemiştim ve şimdi bana yaşatılana bakın" minvalindeki söylemi öyle yaralayıcı ki aslında. Kadın, anneliğin tadına kendi istediği gibi yaşayarak çıkarmak istemişken, görüntüsüyle, ve dayatılan güzellik algısıyla boğuşmak zorunda bırakılmış belli ki…

Ne acayip şeyler yaşar olduk biz cidden bazen uygun kelimeyi bulamıyorum, bulduğum ise kifayetsiz kalıyorum.

Biz, dış görünüşümüzden çok fikirlerimize, bir hareketimize, sesimize, gülüşümüze, belki bir edamıza aşık olacak adamlar isterken konu kiloya nereden geldi arkadaşlar?

Bir anne veya bir kadın olarak değil bir insan olarak yazıyorum, Sevgili Tülin Şahin, bırak dağınık kalsın, sen böyle çok güzelsin, evladınla mutlu bir yaşam diliyorum sana.