Giriş
Mutlu ve sağlıklı bir güne uyanmış olduğumuzu temenni ediyorum.
Bugün 1 Haziran... Büyük gün... Pek çoğumuzun dışarı çıkacağı, çalışmaya döneceği bugünlerde çok daha temkinli olmamız gerektiğini düşünüyorum. Sosyal mesafeye, maske ve eldiven kullanımına çok daha özen gösterilmesi gereken, yavaş yavaş sosyalleşmeye başladığımız bugünlere daha sonra geleceğim ama geçen gün yazdığım yazıda, uzaktan eğitimi ve koronayı bir yetişkin olarak dile getirmişken, sosyal medyada çok orijinal ve epey ilgimi çeken bir projeye rastladım.
Pandemiye hep kendi tarafımızdan bakıp çocuklarımız adına kaygılanırken, hiç onlara sormak aklıma gelmemişti açıkçası, bu dönemde neler hissettiklerini.
Uzun yıllardır gazetecilik yapan ve Brooklyn’de yaşayan Gazeteci Elif Key, ‘Dersimiz Karantina’ adındaki podcast’lerinde Phuket Adaları’ndan tutun, Fransa’da, Londra’da ve Türkiye’de yaşayan yaklaşık 50 tane 6-13 yaş arasındaki çocuğa karantinada neler yaptıklarını, nasıl hissettiklerini, uzaktan eğitimi, en çok özledikleri şeyleri soruyor.
Ben pek çoğunu dinledim ve dinlerken cidden onların gözlerinden bakma fırsatını yakaladım, pandemi dönemine.
Örneğin, İstanbul’da yaşayan 13 yaşındaki Efe, artık çok iyi bir film yorumcusu olduğunu ama uzaktan eğitim ve evde sıkıldığını, arkadaşlarını çok özlediğini anlatırken, Phuket Adaları’nda yaşayan 9 yaşındaki Maya, annesiyle alışverişe çıkmak için sabırsızlandığını heyecanla anlatıyor.
Bizden daha fazla hayatı değişen, Elif Key’in anlatışıyla, "Bir anda önlerine bilgisayar konulan ve tüm hayattan izole edilen, sebebini tam olarak anlayamadıkları durum yüzünden arkadaşlarından ayrı kalan çocukları dinlemek gerek."
Neredeyse tüm çocuklar, dersleri değil ama okulu, arkadaşlarını, arkadaşlarıyla oynamayı, yüz yüze iletişimde olmayı özlüyorlar ve uzaktan eğitimden pek memnun değiller.
Zaman zaman arkadaşlarıyla dijital görüşmeler yapsalar da yeterli gelmiyor haliyle onlara. Üstelik podcast’lerde çocukları, karantina döneminde ailelerinin pandemi dönemi ile ilgili reaksiyonlarını öyle net ve filtresi anlatıyorlar ki, ‘çocuktur canım anlamaz’ diyerek büyütülmüş bir neslin evladı olarak tekrar bir göz gezdirdim çocukların yanında bu dönem neler konuştuğumuza.
Nihayetinde, ben ‘Dersimiz Karantina’ podcast’lerine, bu projeye bayıldım ve Elif Key’i buradan tebrik ediyorum çünkü dinlediğinizde anlayacaksınız ki, insan zihninde, ruhunda, çok farklı bir pencere açıyor çocuk sesinden ‘pandemi’yi dinlemek..
