Kork nişanın şerrinden, öküzü ayırır eşinden

sabanur.kirac@posta.com.tr

Nişan atmak ne demek bilir misin? Evlenmeye, hayatının sonuna kadar sadece onu sevip onunla olmaya karar vermişken “Bir saniye, ben vazgeçtim” demek nedir yaşadın mı hiç? Ben bilmezdim. Hiç anlamazdım nişan atanları. Belki biraz da kınardım. “Sevginin olduğu yerde kararlılık da olmalı” derdim. “Nişandan dönenler demek ki yeterince sevmemiş” diye düşünürdüm.

Çok yanılmışım!

Boru değil hacı, çok sevmişler! Öyle sevmişler ki evleneceğiz demişler! Ne olursa olsun hayatımın sonuna kadar onunla olacağım demişler. Öyle çocukça bir anda da karar vermeden hem de. Düşünüp taşınıp “Tamam” diyerek. Ama olmamış işte. Olmayınca olmuyor. Evlenip boşanmaktansa, geri dönmek, bir dur demek istiyor insan. Öyle bir noktaya geliyor ki işler, kim ne derse desin, aileler ne kadar üzülürse üzülsün “Bu iş olmaz” deyiveriyor. “Olmaz çünkü olmamalı. Olursa yanarız. Boşanınca dımdızlak kalırız. Yol yakınken dönelim” diyor.

Yuva dağıtacağıma yuvayı kurmadan durdurayım

Neden? Sevmiyor mu artık? Saymıyor mu? İstemiyor mu? Yok, anam, ondan değil. Biliyor sadece. Biliyor ki evlilik çözüm değil. Onca sorun evlenince çözülmeyecek. O yüzden “Bir dur” diyor kendi kendine. Bir nefes al. Bir düşün. Neden tutturdun evleneceğim diye? Nişansa nişan, masrafsa masraf, ailelerse aileler… Kim ne derse desin, neler boşa giderse gitsin! Önemli olan mutluluk, huzur! Boşanacağıma nişan atayım. Yuva dağıtacağıma yuvayı kurmadan durdurayım.

Peki nasıl olacak? Kime nasıl açıklanacak bu durum? Düşünsene, tüm bekâr arkadaşlara itinayla nişan kurdeleni yutturmuşsun. Sadece kendi kaderin değil onlarınki de artık senin ellerinde. Karşına geçip “Yaktın bizi! Allah’ın sentetik kumaşını boşuna yutturdun. Hem midemiz bozuldu hem kısmetimiz açılsın derken iyice bağlandı. Yıkıl karşımızdan” derlerse ne diyeceksin? “Ama ben nereden bileyim böyle olacağını” mı? “Yeterince savaştım ama olmadı” mı?

Ya aileler? Ailelere nasıl anlatacaksın durumu? Evleneceğini cümle âleme gururla duyurmuş anneannenin karşısına çıkıp “Ben bu işten vazgeçtim” nasıl diyeceksin? Ya kalbine inerse? Ya annen baban, “Hayır madem yedin bir bok, taktın nişan yüzüklerini, bu evlilik olacak” derse, o zaman ne yapacaksın?

Nişanın doğasında var

Yok yok, korkma! Sen doğru kararı verdiğine inanıyorsan bunların hiçbirinden korkma. Çünkü onlar senin ailen, senin dostların. Hiç seni mutsuz bir evliliğin içinde görmek isterler mi? Tabii ki hoş değil. Adı bile kötü: nişan atmak. Ama doğru kararsa, sonuna kadar da hakkın. Hem zaten nişan dediğin dönem bunun için var. Birbirini daha iyi tanıman evliliğe hazırlanman için.

Eğer emin değilse, eğer istemiyorsa, kesinlikle oturup düşünmeli insan. Yaşadığın sorunlar evlilik stresinden mi yoksa her zamanki şeyler mi? Bu sorunlarla bir ömür geçer mi? Yoksa yol yakınken dönmeli mi? Tüm beyaz eşyalar alındı, düğün mekanı tutuldu, dünya kadar masraf yapıldı, aileler hazırlandı diye evlenilmez. Evet bu sebeplerden arada kaldığını hissedebilirsin. Yapacağın şeyin etkisinden korkabilirsin. Korkmalısın da. Çünkü çok önemli ve çok temel bir karar almaktasın. İyi düşünüp taşınmalı sonra da önüne bakmalısın. Çünkü öyle kolay olmayacaktır nişan atmak.

Ben istedim nişanladım, öyle gerekti ayrıldım.

Herkese teker teker hesap vermek zorundasındır mesela. İlişki bitirmek gibi değildir nişan bitirmek. “Anlaşamadık, ayrıldık” diyemezsin. İnsanlar tüm kirli çamaşırları duymak ister. Eğer ortada yeteri kadar kirli bir detay yoksa seni suçlarlar çünkü. “Acele karar vermişsin. Keşke yapmasaydın. Düğün öncesi olur böyle şeyler” derler. Bir de bakmışsın kırk kat yabancıya kendini anlatıyorsun, ilişkini kötülüyorsun. Hâlbuki sana ne kardeşim! Ben istedim nişanladım, öyle gerekti ayrıldım.

Hele bir de düğüne haftalar ya da günler kala ayrılmışsan nişanlından işin daha da zor. Dağıtılmış nikah davetiyeleri mi dersin, alınmış nikah şekerleri mi, prova edilmiş gelinlikler mi yoksa randevusu alınmış kuaförler mi… Hepsi ayrı bir dert, hepsi ayrı bir masraf daha da önemlisi ayrı bir acı kaynağı. Tabii bir de düğünün iptal olduğunu söylemeyi unuttuğun insanlar olacak. Onlar bütün iyi niyetleriyle sözde düğün tarihinde mutluluklar mesajı atarken, sen “Ne desem de ezik görünmeden anlatsam” diye düşüneceksin. Çünkü o zamana kadar insanların “Üzülme canım, hayırlısı olsun” demesinden bıkmış olacaksın.

Ayrılmasaydım bugün evliydim

Ama eğer bir kez nişandan dönmeye karar verdiysen de hazırlıklı olmalısın. Her türlü tepkiye ve zorluğa. Olacak çünkü bunlar. Ama en çok da kendi duygu seline hazırlamalı insan kendini. Bir süre çift karakterli gibi dolaşacak çünkü etrafta nişanı atan. Bir gülecek eğlenecek, “Oh be” diyecek. Bir ağlayacak, yıkılacak, “Yapmasaydım, etmeseydim bugün evliydim” diyecek.

En iyi senaryoda seni seven herkes bu süreçte yanında olacak. Herkes destekçin. Ta ki akşam olana kadar. Ne zaman o yatağa yalnız gireceksin, o yastığa başını ayık koyacaksın, işte o zaman tüm acılar pekişecek. Uyuyamayacaksın. Emin olamayacaksın. Eminken bile emin olamayacaksın! Bilsen de doğru kararı verdiğini yalnızlık öyle bir çökecek ki geceleri, uyuyamayacaksın! Tüm acılar geceleri azacak ve geceler bitmek bilmeyecek bu günlerde.

Ama korkma sonra yine güneş doğacak, yine kalkacaksın yataktan ve yine nefes almaya başlayacaksın. “Oh be” diyeceksin! “Kim ne derse desin, geceler ne kadar zor geçerse geçsin doğru kararı verdim!”

Doğru kararı vermenin yanlış zamanı olmaz

Sonuçta zordur nişan atmak. Pek çok sorunu beraberinde getirir. Bu yüzden de cesaret işidir. Öyle bir anda, bir büyük kavga sonucunda ya da anlık duygularla alınacak karar değildir. Sonunda pişman olmak istemiyorsa insan, uzun uzun ve sakin bir şekilde düşünmeli, kimsenin etkisi altında kalmadan karar vermelidir. Bir kez kararını verdiğinde zaten her şey daha kolay olur. Sonunda doğru yolu bulur. Çözülecek gibi sorunlarsa dert ettiği, nişanlısı eşi olur. Ama sonu evlenip boşanmaya gidecekse, o nişan bozulur. Eğer öyle bir durumdaysan ya da o durumdan geçmiş birini tanıyorsan anlayışlı ol. Çünkü unutma doğru kararı vermenin yanlış zamanı olmaz!

5