Cibilliyet meselesi

Padişah, vezire sorar: “Eğitim mi önemli yoksa cibilliyet mi?” Vezir düşünmeden yanıt verir: “Cibilliyet efendim.”

Padişah, memleketin her yerine tellal salar: “En iyi hayvan eğiticisine yüz kese altın.”

Günler sonra memleketin en iyi hayvan eğiticisi padişahın huzuruna çıkartılır. Padişah, hayvan eğiticisine sorar: “Bir kediye tepsiyle servis yapmayı ne kadar zamanda öğretebilirsin?”

“Altı ayda öğretirim padişahım.” Altı ay dolar, eğitici huzura alınır. Padişah: “Öğrettin mi?” diye sorar. “Öğrettim padişahım!”

Saray erkanı toplanır, kedi elinde tepsi servis yapmaya başlar. Kedi, tam vezirin önüne geldiğinde, padişah vezire sorar: “Eğitim mi önemlidir, cibilliyet mi?” Vezir, padişahın sorusuna yanıt vermeden önce cebinde hazır tuttuğu fareyi yere bırakır. Kedi, tepsiyi attığı gibi farenin peşinde koşmaya başlar ve altı aylık eğitim boşa gider.

Vezir, yanıt verir: “Cibilliyet padişahım. Kedinin önüne bir fare düştüğünde, eline bir fırsat geçtiğinde, çıkarı için yapmayacağı şey yoktur!”

*

Dört İncil’de, Yahudilerin Hz. İsa’yı Roma’nın Kudüs Valisi Pilatus’a “Onu çarmıha ger, çarmıha ger! diye bağırarak nasıl zorla çarmıha gerdirip öldürttükleri ifade ediliyor. Bir ara Pilatus’un onu suçsuz bulup çarmıha germekten vazgeçmesi üzerine Yahudiler “Bu adamı salıverirsen Sezar’ın dostu değilsin” diye bağırarak, onu Sezar’a ihanet etmekle suçladılar.

Bu olaydan dolayı Hristiyan inancında Yahudiler “Tanrı katili” olarak yaftalandı. Hristiyan ülkelerinde her türlü olumsuzluğun, uğursuzluğun, kötülüğün ve belanın Yahudilere bağlanmasının altında bu inanç yatıyor.

Yahudilerin Hz. İsa’ya yönelik eziyet, işkence ve öldürme teşebbüsleri hem İncil’de hem Kur’an’da geçiyor. Kur’an’da Yahudilerin Hz. İsa’ya ve Hz. Meryem’e yönelik inkar, iftira ve eziyetleri ile başarısız öldürme teşebbüsleri dile getiriliyor. Kur’an, Yahudilerin Hz. Meryem’e iftira atmalarını ve ‘Allah elçisi Meryem oğlu İsa Mesih’i öldürdük’ demelerini “Halbuki onu ne öldürdüler ne de çarmıha gerdiler, aksine şüphe içine düşürüldüler. Onun hakkında ihtilaf edenler bu konuda tam bir kararsızlık içindedirler. Bu hususta zanna uyma dışında hiçbir bilgileri yoktur. Bilakis Allah onu kendine kaldırmıştır” şeklinde yalanlıyor.

Yahudilerin bir başka ihaneti, kendi kutsal kitaplarını tahrif etmiş olmalarıdır. Bu ihanetleri Kur’an’da Maide Suresi 13. Ayet’te şu ifadelerle dile getiriliyor: “Allah’a verdikleri sözlerini bozdukları için onları lanetledik ve kalplerini katılaştırdık. Onlar kelimelerin yerlerini değiştirerek tahrif ediyorlar. Kendilerine bildirilenlerden (Tevrat) önemli bir kısmını da unuttular. İçlerinden pek azı hariç olmak üzere onlardan daima bir hainlik görürsün.” Bakara Suresi 79. Ayet’te, Yahudilerin ihaneti “Az bir kazanç ve çıkar elde etmek için kendi elleriyle yazıp da ‘İşte bu Allah katındandır’ diyenlere yazıklar olsun! Yine yazıklar olsun iftira edip elleriyle yazanlara! Bir kez daha yazıklar olsun geçici az bir kazancın peşinde koşanlara!” şeklinde dile getiriliyor.

Medine Sözleşmesi ile iki toplumun bir arada yaşama anlaşması imzalandı. Hz. Muhammed, Yahudilerden, Müslümanlar aleyhine düşman unsurlara yardım etmeyecekleri sözünü aldı. Ancak Yahudiler, Hendek Savaşı sırasında Medine’yi kuşatan müşriklerle gizlice anlaşarak sözlerinden döndü, sözleşme şartlarını çiğnediler ve Müslümanlara ihanet ettiler. Müşrik ordusunun kuşatmayı kaldırmasının akabinde Hz. Muhammed, Yahudilere bu ihanetlerinin hesabını sordu.

Dolayısıyla ‘Yahudiler neden öyle, neden böyle’ diye sorgulamanın bir manası yok; bu şekilde davranmak, onların cibilliyetinde var!