Biraz deniz biraz uyku

Sevgili Mazhar Alanson’un en sevdiğim şarkılarından biridir; Bodrum Bodrum... Şarkıda ‘Biraz deniz biraz uyku, bütün isteğim buydu’ der. Bodrum maçında Galatasaray’ın da istediği buydu; biraz oyun, biraz gol, sonra biraz uyku. Tam 35 gün sonra nihayet taraftarının önüne çıktı Galatasaray. İlk düdüğün ardından müthiş bir destekle karşı kaleye yüklendi Cim Bom. On dakikada iki gollük şut izledik ama olmadı. Bu dakikadan sonra enteresan bir maç izlemeye başladık. Bir takım sürekli yükleniyor, diğer takım Allah ne verdiyse kapanıyor. Böyle durumda yapılacak ne varsa yaptı Galatasaray. Uzaktan vurdu, çalımlarla girmeye çalıştı, yanlardan ortalar... Ne varsa... Ama yok, 29’a kadar bir şey olmadı. 29’da Sara’nın ortasında, sahanın en kısası Torreira, Süper Lig kariyerinde ilk kafa golünü attı. İkinciyi de atacaktı ama Barış’ın direkten şutunda boş kale yerine yukarıdan dışarıya vurdu. Benzer pozisyonda Osimhen bu defa defansın topuğuna takıldı. Çok rahat 3-0 4-0 olması gereken devre 1-0 bitti. İkinci devre Bodrum baktı ki paso defans yapmanın bir faydası yok, gücü oranında oyuna ortak olmaya çalıştı. 1-0 riskli bir skor. Saçma sapan bir gol yersin 1-1 olur. Ama maşallah topu alan halı sahada gibi kaleye vuruyor. Bilinçsizce saldıran bir takımı izlemek kadar sıkıcı çok az şey vardır. Taraftarın sabrı taşarken, Yunus’un ortasında Sanchez, Sami Yen’i kendine getirdi.