Giriş
Kayınvalidem, kocam, ben oturuyoruz. Kocam annesinin yanı başında. Sohbetin bir yerinde oğlunun içine atlet giymediğini fark ediyor.
“Sen atletini giymedin mi bu kış günü? Olur mu?”
Bana dönüyor, “Kızım oğlana neden atlet giydirmedin? Giydir atletini, havalar daha kış”
Bu cümle bir yığın mesaj taşıyor aslında. Bizim toplumumuz erkek çocuklarını bir yetişkin olarak büyütmüyor. Geleneksel aile yapısında anne oğlunu evlendirirken anneliğini gelinine devrediyor.
“Ona göz kulak olma sırası sende. Benim evimdeki anneliği sen devam ettireceksin”
Gölge bir anlaşma yapıyorlar aralarında. Farkında olarak veya olmayarak nesiller boyu gelen bu gölge anlaşmayı kabul ediyor kadın. Erkeği büyütmeye devam ediyor. Belki de bu nedenle erkekler kendilerini evin küçük çocuğu olarak görüyor. Kadın ise annelik yetisini yaşı kaç olursa olsun biliyor. Bu yüzden kızlar daha olgun deniyor belki, erkekler ise yaşı kaç olursa olsun büyümüyor.
Yine konu geliyor kadına dayanıyor aslında. Erkek çocuklarımızın yetişkin olamayıp, çocuk kalmasında yine biz kadınların sorumluluğu yok mu? Annelik yaradılışın muhteşem bir hediyesi ama insan büyütmek ayrı kulvar. O nedenle erkek çocuklarımızı büyütürken yetişkin olarak büyütelim ki annesi gelinine muhatabı olmadığı sorular sormasın:)
