Giriş
Bugün bir okuyucumun nafaka konusunda bazı görüşlerini yansıttığı mektubuna karşı görüşlerimi açıklama ihtiyacı duydum. Peşinen biliyorum ki bazı kesimler tarafından sevimsiz karşılanacak ve yerilecek. Fakat inandığım bir noktayı açıklamaktan da geri kalmayacağım.
***
Efendim boşanmalarda sınırsız nafaka tayin olunması adil mi? ‘Sınır getirmeden eşe nafaka tayin olunmalıdır’ diyenler, uzun süre evlilik yaşamış eşlerin boşanmaları halinde bir işe girip para kazanamayacak kadına nafaka bağlanmazsa durumu ne olur? Evet bu bir sorudur. Peki bir-iki ay evli kalıp da boşanan eşler için bunu düşündüğümüzde süresiz nafaka ödenmesi adil olarak kabul olunur mu? İşte bu ve benzeri noktalarda işin ortalamasını bulmak gerekir.
***
Tatbikattan söz edeyim. Boşanan kadına ödenmekte olan nafakanın kesilmesi yoksulluğunun giderilmesi durumuna bağlı. Yani çalışır hayatını kazanmaya başlarsa yoksulluk nafakası kesilir. Bu nafakanın kesilmemesi için SGK’ya tabi olmadan kaçak çalışmayı kabul edip, hem çalışan hem nafaka alan insanlar var. Nikah kıymadan yaşamayı göze alanlar var.
Bu konuda nafaka alan kadınlardan söz ediyorum ama ‘nafaka sadece kadınlara mı ödenir?’ diye soranlar olacaktır. Yoksulluğa düşecek olana nafaka ödenir. Bundan şartları varsa bir erkek de yararlanır ama tatbikata bakalım kaç tane örnek var ki? Tabii ki kadın erkek ayrımı yapmadan muhtaç olanları koruyacağız ama bir başka tarafı da muhtaç duruma sokmadan.
Yaşı, eğitimi ve sosyal yaşantısı itibarıyla çalışma imkanına sahip birinin, sırf aldığı iyi nafaka nedeniyla çalışmaya yanaşmaması kötü niyet değil midir? Bu durumda birine sonsuz nafaka ödemek karşı taraf için bir cezalandırma değil mi?
Netice: Nafaka elbette tayini gereken bir ödemedir. Amaç muhtaç olan birini müşkülde bırakmamak, sıkıntısına yardımcı olmak. İşte mesele bu iyi niyetin kötü amaçlara alet edilmemesi. Bunun için her olayın özelliğine göre davranmak ve adil olmak gerekiyor. Sonuç; ezberle değil adaletle davranmak.
