Giriş
Kolay değil, tarihinde ilk kez Şampiyonlar Ligi’nde boy gösteriyorsun. Hiç tecrüben yok. Üstelik rakip de İtalyan devi İnter. Ne yalan söyleyeyim; bir puanı verseler maçı oynamadan Türkiye’ye dönmeyi kabul ederdim. Sanıyorum benim gibi düşünen çok kişi vardı. Başlama düdüğü çaldığında ise bu duyguyu paylaşanlar “Biz bu İnter’i yeneriz” demeye başladı. Çünkü Trabzonspor topa basıyor, iyi pas yapıyor, kısacası deplasmanda nasıl oynanması gerekiyorsa öyle oynuyordu. Tek sorun Alanzinho’nun riskli bölgede yaptığı hatalar ve cezalı Burak’ın yokluğunda tek forvet olan Henrique’nin etkisizliğiydi. Bu, kalemizde tehlikeler yaşamamıza neden oldu.
[[HAFTAYA]]
Ancak o zaman da kalecimiz Tolga sahne alıp İnter’e geçit vermedi. İkinci yarı başladığında çok daha iyi bir Trabzonspor vardı sahada. İlk 45 dakikadaki olumlu futboluna bir de hücum yapmayı eklemişti Bordo-Mavililer. Nitekim güzel oyunun meyvesi de 76. dakikada geldi. Halil’in müthiş volesi direkte patladı, dönen topu Celutska gole çevirip gecenin rengini Bordo-Mavi yaptı. Devamında biraz daha dikkatli olabilsek farkı daha da açabileceğimizi söylemeden geçmeyelim.
Dün geceki galibiyette kaleci Tolga’nın ne kadar payı varsa; Halil, Zokora, Colman, Celutska’nın da o kadar var. Diğer futbolcular da ellerinden geleni yaptı, fakat bu isimler zaferin mimarlarıydı. Şimdi bu müthiş galibiyet ayaklarımızı yerden kesmemeli. İnter gibi bir devi, üstelik İtalya’da mağlup ettikten sonra, Lille ve CSKA Moskova’nın önünde grubu tamamlamamız işten bile değil. Kısacası dereyi geçip çayda boğulmayalım.
