Eti, pidesi, hatta kömürü özel!

İskender Kebabı kim sevmez? Kalkan el görmüyorum. Doğrusu ben de kebab deyince en çok İskender Kebabı severim. Çıtır çıtır kızarmış pidenin üzerinde ince dilimler halinde kesilmiş döneri, küçük köftesi, domatesten yapılmış sosu, kenarında yoğurdu ve en son da kızdırılmış tereyağı eklenmesiyle tamamlanan bir lezzet, İskender Kebap. Çıkış yeri Bursa. Yavuz İskenderoğlu, 1867’de büyük büyük dedesinin kurduğu kebabçıyı bugün marka ve firma haline getirmenin haklı gururunu yaşıyor. Hiç bir şey acısız değil, 15 yaşındayken çırak olarak çalıştığı babasının dükkanında yediği dayağı unutamıyor. O iki oğlunu dövmemiş hiç kuşkusuz, Amerika’larda okutuyor ama çocuklar babanın yanında tıpkı kendisinin yaptığı gibi koşturuyor.

[[HAFTAYA]]

Kebabın lezzetinin sırrı, elbet malzemesinde. Etin, pidenin, yoğurdun seçiminde. Hatta o etin pişirildiği kömür ateşinin kömürünün özel olarak üretilişinde! Onun için her kebab İskender Kebab olamıyor. Ben her Bursa’ya gittiğimde müze tadındaki İskender Efendi Konağı’na uğramadan dönmem. Geleneklerin korunması hoşuma gidiyor. Yavuz Bey’in Süslü Karakol’da verdiği yılbaşı yemeğinde baktım da çatallar solda değil, sağda, bir kebabçı geleneğiymiş. Üstünde bir pembe kağıt. Bardağın içinde bir pembe kağıt, gelenek. Ve kebabımıza eşlik etmesi için Şıra! Bildiğin üzüm suyu değil, dalında kurutulmuş siyah öküzgözü üzümlerinden özel olarak yapılmış ve çekirdeğiyle birlikte sıkıldığından özellikle antioksidan özelliğinde, kebaba en iyi uyan içecek Şıra imiş. Ben çok beğendim ama o üzümden yapılmış kırmızı şaraba da hayır demem yani! Yolunuzu düşürün, ağzınızın tadını bulun, şırayla kebabınızı afiyetle yiyin.

Yılbaşı süsü neşe verir

Büyümeye örnek olarak “Esenler’e Vakko gelmiş” diye yazmıştım ya, Vakko’nun Kurumsal İletişim Direktörü Meltem Kazaz aradı, kahve içmeye davet etti. Ben de merak ediyordum doğrusu bir zamanlar derme çatma barakaların durduğu bu tepede pıtırak gibi bitiveren iki büyük otel, bir eğlence kompleksi ve AVM’nin neye benzediğini. Hergün önünden geçip işe gidiyor, bilmiyoruz ne oluyor bitiyor. Burası zamanında İstanbul’un sebze ihtiyacını karşılayan 6 milyon m2’lik büyüklüğüyle ünlü Ferhat Paşa Çiftliği. Zaman içinde hal yapılmış, otogar yapılmış, alışveriş merkezleri derken ailenin elinde kala kala bir burası kalmış. Onlar da bir de biz yatırım yapalım deyip iki otel bir AVM, bir eğlence temalı park, derken büyük bir kompleks yapıp adına ORA demişler. Bayrampaşa’da otoyoldan otogara gider gibi yapıp döne döne AVM’nin önüne geliyorsunuz. Hayat belirtisi yok. Güvenliğe açılıp açılmadığını soracak kadar! Dükkanların yarısından çoğu açılmamış.

Daha çok açık meydan konseptinde. İnsan hiç o meydana hayat vermez mi? Anadolu yakası da dahil olmak üzere 17 semte ücretsiz ulaşım koyulana kadar meydana iki ağaç, bir Noel Baba, bir süs, bir atlı karınca, bir müzik koysan hareket olur ve insanlar gelir. Mağaza dolu her yer. Niye ölü duran buraya geleyim? Vakko outlet açmış, şıkır şıkır, genel müdür görünümlü çalışanlarıyla tipik Vakko mağazası. Dolacak dolacak da ne zaman? Meltem Hanım Arena’yı da görelim istiyor. Kurumsal bir ilişkisi olduğundan değil, merak ettiğimizden. Burası 6 bin kişilik oturma kapasitesiyle İstanbul’un en büyük gösteri mekanı olmuş. Avrupa SMG’nin işlettiği bu tiyatro Ekim ayında açılmış, şimdilik buz gösterisi ve AKP kongresi yapılmış. Sahnesi 40 bin ton kaldırdığından artık dünyaca ünlü gösterileri, şarkıcıları tam performans izleyebileceğiz, kategorisinde rakipsiz, iyi de niye haberimiz yok?

Gavur icadı mı?

Yılbaşı süsü yok dedim ya, bu yıl hiç bir yerde yok! Antalya’dan yeni döndüm, artık orası bir dünya şehri. Ne caddelerde, ne havaalanında hiç bir yerde ne bir ışık, ne bir çiçek, ne bir dekorasyon, hiç bir şey yok! Bakın, zaten moralimiz pek iyi değil, yeni yıl insana umut verir, heyecan katar, ona biraz süs püs yapın yahu! Yoksa bunlar gavur icadıdır propagandası yapanlar bu kadar mı etkili oldu? Noel Baba bile Demreli, Anadolulu. Ve bunlar Anadolu Şaman geleneğidir, utanmayalım!