Birikmiş notlar

Reklam filminde Hakkı Devrim,
ne güzel sesleniyor torununa:
- Cannım yavrum.
Sıcacık bir hitap.
Sevgi ve şefkat dolu.
Böyle bir ses tonuna amma da
hasret kalmışız ki, kulağıma
yapışıp kaldı.
Karar verdim. Haberleri bir süre
dinlemeyeceğim. Meydan
mitinglerine bakmayacağım.
Referanduma çeyrek kala da
zaten tatile çıkacağım.
Kırk yıldır bağırtı dinliyorum.
Tek kanal döneminde de bu böyleydi,
şimdi de böyle.
Yüksek ses tonu beni deli ediyor.
Dün, sokak simitçisine çıkıştım:
- Bağırma lan.
Ne yapayım?
Gücüm ona yetiyor.
*
Hiçbir lider, çıkıp şunu söylemiyor,
sakin bir sesle:
- Neyin referandumu bu?
Meclisten geçen metni
oylamıyoruz ki... Bu metinle
oynamışlar... Kim oynamış?
Meclis’in üstünde bir kuvvet.
Bunu söyleyen yok.
Ama demokrasi nutukları atan çok.
Biz buna şerbetliyiz.
Anayasa Mahkemesi vaktiyle
genel af bile çıkarmıştı...
Onun için...
Allahaşkına, bağırıp çağırmayın.
*
İşin kötüsü...
Referandum bitince de ortalık
durulmayacak. Bu def’a da evet’lerin
hayır’ların tercümesi yapılacak.
Dinleyin artık deli saçmalarını.
Vatanı satanlarla vatan kurtaran
aslanların kavgası hiç biter mi?
Ne büyük bir arsa bu? Sata sata
80 yıldır bitmedi.
Kimin satın aldığı da bilinmiyor.
Biliyorsanız anlatın.
Lütfen bağırmadan.
‘Recep Bey’in ses tonuna
alışmıştık ama çok sakin zannettiğimiz
‘Gandi Bey’ de kalabalıkları görünce
pusulayı şaşırdı galiba, hatta
boynuz kulağı geçti.
Hakkı Bey’in sesini
duyarlar mı acaba?
- Cannım yavrum