Giriş
Aşk, bünyesinde mutlaka ‘arzu’ barındırır. Birini arzuladığın için ona aşık olmazsın, aşık olduğun için onu arzularsın. Börtüye böceğe, kediye, köpeğe, doğaya, havaya, çiçeğe, dikene aşık olunmaz. ‘Ben doğaya aşığım’ diyen biri olursa sor ona, ‘Doğayla sevişebilir misin?’ diye... O duyguların adı sevgidir, bağlılıktır. Aşk başkadır, ancak insan insana duyabilir...
[[HAFTAYA]]
***
Bazen aşık insanlar birbirlerini sevmeyebilir. Çünkü onları birbirine bağlayan şey sevgi değil aşktır. Aşk bitince, ilişkileri de biter. Ya da biriyle çok güzel, sevgiye dayalı bir ilişkin olması, ona aşık olduğun anlamına gelmeyebilir. Birini çok seviyor olman, ona deli gibi aşık olduğunu göstermez. Yani aşk ve sevgi farklıdır. Bir kere, zamanlama açısından farklıdır. Sevgi zamana bağlıdır, aşk anlıktır. Birini aşık olmadan sevebilirsin. Aşık olduktan sonra da sevebilirsin. Ama birini sevdikten sonra artık ona aşık olmazsın...
***
Aşk ‘şiddetli’ bir duygudur. Tıpkı ‘nefret’ gibi. Şöyle düşün. Sevgilinle yoldasın, birlikte el ele yürüyorsun. Öyle aşıksın ki ona, o an canını istese verirmişsin gibi geliyor sana. Sonra yanınızdan güzel bir kız geçer, sevgilin bakar ona. Az önce canını vermeyi düşündüğün o adamı oracıkta öldürmek, canını almak istersin. İşte böyle bir şey aşk... Aynı anda birbirine tamamen zıt iki duyguyu hissettirebilir sana.
***
Platonik aşk, aşık olup da söyleyemediğin, duygularını açamadığın duruma denmez. Platonik aşk, gerçekte var olmayan, sadece hayalde yaratılan birine duyulan aşka denir. Biri var da sen ona duygularını söyleyemiyorsan bu senin ‘platonik aşık’ olduğunu değil, ‘utangaç aşık’ olduğunu gösterir.
***
‘En büyük aşkım, bilmemkim ile yaşadığım aşktı. Kimseyi ondan daha fazla seveceğimi sanmıyorum’ diyemezsin. Doğmamış çocuğa don biçmek gibi bir şey bu. En büyük aşkın, henüz yaşamadığın aşkın olabilir. En fazla seveceğin kişi, henüz hayatına girmemiş kişi olabilir. Aşkta büyük konuşmak pek tercih edilmez. ‘Asla evli bir adamla beraber olmam’ diyen birçok kadın tanıdım ben. Hayatlarındaki evli erkeklerden nasıl kurtulabilecekleri konusunda akıl danıştılar bana.
***
‘Kısa ayrılıklar aşkı güçlendirir, uzun ayrılıklar öldürür’ diye bir klişe vardır. Bir kişi sevgilisine hem ‘Sana aşığım’ deyip hem de uzun süreli ayrı düşüyorsa zaten ilk söylediği doğru değildir. Çünkü aşık insan o ayrılığı göze alamaz. Birinin önceliği değilsen, ilk sırada değilsen, o sana aşık değil demektir.
***
Aklınla kalbin arasına sıkışmışsan sonunda mutlaka aklının dediğini yaparsın. Aklın seni sıkıştırmaya başlamışsa, kalpten hissettiklerinin etkisi azalmış demektir. Buna izin verip vermemek de senin elindedir. Aklını devreye sokmanı gerektirecek şey hep çevresel etkilerdir. Bıraksalar seni, aşkını mis gibi yaşarsın. Ama o arkadaşlar yok mu o arkadaşlar... O aileler yok mu o aileler...
***
‘Ben hiç aşık olamayacak mıyım?’ diye soruyorlar bana. Evet, hiç aşık olmadan ömrünü tamamlayabilirsin. Ama bu biraz da senin hatan. Bir sürü şeyi yaparken aşkı hep geri plana atmışsan hiç aşık olmama şansın vardır tabii ki. Sen aşka bir adım at, o sana koşa koşa gelir. Hepinize mutlu yıllar...
