Giriş
Günler, aylar, yıllar geçiyor. Bir yasama dönemi daha bitmek üzeredir. Seçime az kaldı?
Fakat hâlâ ne anayasa değişiyor, ne seçim kanunu, ne de siyasi partiler kanunu.
Bunlar değişmedikçe, demokrasinin bir ayağı daima topaldır.
***
Siviller anayasa yapamaz deyince kızıyorlar. Ama sivillerin yaptığı bir anayasa gösterin bana... Gösteremezsiniz.
1982 Anayasası’ndan kimse memnun değil.
- Değiştirin.
Değiştiremiyorlar.
Seçim kanunundan, hele delege vesayeti altındaki siyasi partiler kanunundan, kimse memnun değil. YÖK kanunundan kimse memnun değil.
- Değiştirin.
Değiştiremiyorlar.
İlle de bir kurucu meclis lâzım.
***
Peki, değiştirmeyin.
Ama bâri yasaların dilini düzeltin. Baştan yazın. Anlaşılabilir hale getirin. İsteyen istediği yere çekip dilediği gibi yorumlayamasın.
Anayasa Mahkemesi sapır sapır kanun iptal ettiğinde ağlıyorsunuz. Ne yapsın yüksek mahkeme?
Binlerce gazeteci hakkında soruşturma varmış. Ne yapsın Adli Yargı? Önündeki kitapta ne yazıyorsa o?
Kelepçe’nin bile ne zaman, hangi hallerde ve kime takılacağı takdir’e bırakılır mı?
Hele teşhir meselesi?
Tam bir rezalet.
***
Bizde muhalefetler hiçbir zaman iktidar olmayacaklarmış gibi yan gelip yatıyor.
İktidarlar ise sanki hiçbir zaman muhalefete düşmeyeceklermiş gibi nalıncı keserine yapışıyor.
Bugünkü sistemde tek başına iktidar olmak için bir partiye yüzde 31-32 oy bile yetecektir. İhtimallerin içinde bu da var. Halbuki merhum Ecevit yüzde 42’yle dahi iktidar olamamıştı. İkisi de anormal değil mi?
