Bunun için hapis yok

İki bankaya kredi kartı borcum var. Bir avukat aradı beni icraya vereceğini söyledi. Borcum 2950 TL’ymiş. İyi ama eşim asgari ücretli, ben ev kadınıyım, bir çocuğumuz var. Bana ne yaparlar, hapise girer miyim? M.Ç.

Görüyorum ki bankalar gerek kredilerin gerekse kredi kartı borçlarının tahsilatında güçlük çekiyor. Ama biliyorum ki borçlu vatandaşın amacı, bankayı kandırmak değil, cebinde para yok. Vatandaş kazandığı para ile kendisini geçindiremiyor, kart borcunu nasıl ödesin? Elbette şu soru sorulur ve soruyu soran haklıdır: “Madem ki ödeyecek gücü yok nasıl borç yapıyor?” Bunu soran haklı olduğu kadar borç yapan da haklı. Bu borcu keyfi için yapmıyor vatandaş, ya ekmek alacak ya ilaç alacak ya da çocuğuna mama alacak. Cepte para olmayınca kredi kartına başvuruyor, sonra da ödeyemiyor. Bunun ne demek olduğunu cebinde para olan bilmez, yaşayan bilir.

[[HAFTAYA]]

Onun için okuyucuma, “Paran yoksa borç yapmasaydın” diyemiyorum. Zaten bunu düşünecek olan ben değilim. Düşünecek olan, herkesin cebine zorla kart koyan bankacılık sistemi. Şimdi “Ben niye herkesin cebine bu kartı koydum? Şimdi ne yapacağım demeli. Ancak sistem kendine bu soruyu sormadı da kredi kullananlardan, dosya parası, yeniden yapılandırma parası, ipotek fek parası adı altında olur olmaz paralar tahsil ederek bu açığını kapattı. Yani olan yine vatandaşa oldu. Peki okuyucum bu borç nedeni ile hapise girer mi? Hayır girmez. Olsa olsa aleyhine icra takibi yapılır. Evinde acil ihtiyaç maddeleri dışında iki tane olan eşyasına haciz konulur, onların satışı yoluna gidilir. İkinci el ev eşyası kaça giderse işte o para borcundan düşülür. Sonrası mı? Okuyucumun bir gün varlıklı olması için dua edilir, dua tutarsa varlığından bu para tahsil edilir. Edilemeyen kısım, bir başka kredi borçlusunun hanesine, dosya parası, ipotek parası, yapılandınma parası adı altında geçirilir, bu çark da böyle döner durur.