Giriş
Kredi kartı yüzünden borca batmış biriyim. Bir yazınızda bankaların bu alacaklarını başka firmalara devrettiğini yazmıştınız. Bu durum benim de başıma geldi, aracı firmalardan telefon alıyorum. Sorum şu: Benim de eşimin de malvarlığımız yok. Bu durumda aracı firmaların bankalara göre üstünlüğü veya uygulayabileceği farklı yöntemi var mı? Ceza tehdidi söz konusu mu? ? A.T.
Değerli okuyucularım; bankalara olan kredi kartı borçluları için verdiğim yanıtların ‘bankalara borcu ödememe yolu’ olarak algılanmasından rahatsızım. Dolayısı ile öncelikle, herkesin borcunu ödemesi gerektiği kanaatimi peşinen belirteyim.
[[HAFTAYA]]
Bu görüşüme karşı borçluların da “Keyfimizden mi borç yapıyoruz, geçim şartları bizi borç yapmaya zorluyor, şartların zorladığı hallerde bizi buna sürükleyenler utansın” dediğini duyar gibiyim. Doğrusu buna da yanıt veremiyorum. Evet kredi kartı borçlarının geri dönme oranı riskli seviyede.
Kişisel krediler için de böyle. Geri dönmeme oranları her geçen gün yükseliyor. Elbette borç yapanlar keyfinden yapmıyor, geçim imkanlarının her geçen gün zorlaştığının bir belirtisi bu. Bu husus birilerini uyarmalıdır, o birileri borçluları kötü adam olarak görmek yerine çözüm üretmelidir. İş ortamı yaratılmalı, sanayiye yönelmeli, işsiz sayısı azalmalı. 1960’larda Almanya dünyadan işçi topladı. Bu bir sanayi hamlesiydi, bu günlere geldi. Bizde ise kendi gençlerimize iş bulamıyoruz. Bu durum borçluların sayısı ile doğru orantılı.
İşin daha kötü bir cephesi var ki işsizlik ve yoksulluk beraberinde suçu getirir. Evet şimdi de okuyucumun sorusuna yanıt. Bankaların borçlulara karşı yapabileceği hukuki girişimler ne ise varlık yönetimi şirketlerinin de yapacağı hukuki girişim aynıdır. Hiçbir farklılığı yoktur. Ceza tehdidi yoktur.
Bu ilişki bankalar ile varlık yönetimi şirketi arasında bir alışveriştir, o kadar.
