Gelecek nesiller nasıl yetişiyor?

Bir anne babanın en büyük sorunu, umudu, arzusu, çocuklarının mutluluğu, başarısı değil mi? Bunun yolu da iyi bir eğitim almaktan geçiyor. Herkesin parasız ve iyi bir eğitim alma hakkı, anayasamızda yazıyor. Devlet bunun için çalışıyor, parası olan yardım ediyor, yine de çocukların eğitim düzeyi çok başarılı değil.

15 yıldır iktidarda olan AKP’nin her milli eğitim bakanı, yeni bir program, yeni hedefler belirliyor. Yapılanları kendi deyimleriyle “kindar ve dindar bir nesil yaratmak” olarak özetlemek mümkün. Bunun için de din eksenli bir eğitim programı, 4+4+4 ile orta ve liselerin tümünün imam hatiplere dönüşmesi, proje okullar uygulaması ile en başarılı bilinen liselerin eğitim kadrolarının dağıtılması, içinin boşaltılması uygulamasıyla karşılaştık.

FETÖ’nün izleri

Eğitimciler, veliler ve sivil toplumdan oluşan Laik ve Bilimsel Eğitim Platformu (25 kurum) hafta sonu düzenlediği bir toplantıda bilgi paylaştı. Tek tek bildiklerimizi toplu olarak görünce durumun ne kadar vahim olduğu tokat gibi çarpıyor.

MEB’nın gelecek yıl uygulayacağı ve fikir almak için paylaştığı yeni program taslağının esin kaynağının FETÖ’nün Uzakdoğu imamı olan bir öğretmenin yazdığı “Eğitimde Anadolu Modeli” kitabı olduğunu duyduğum zaman, “Neye niyet neye kısmet” diyorum!

Cebinde 1 dolar çıktı diye FETÖ’cülükle suçlanıp aylarca hapis yatan insanlar acı çekerken FETÖ’nün zihniyeti iktidarda. Prof. Dilek Gözütok’un aktardığına göre laiklik, satanizm ve sahte peygamberlik gibi “bazı inanç problemleri” başlığı altında verilmiş; biyolojiden “Hayatın Başlangıcı


İMAM HATİPE MECBUR KALMAK

Büyük bir başarı olarak gösterilen imam hatipli öğrenci sayısındaki artış, bir buçuk milyon öğrenciyle, 15 yıl içinde 20 katın üstünde! Demek ki veliler ve öğrenciler istiyor, çocuklarını imam hatip okullarına gönderiyor.

Yanıtı bu kadar basit değil. Devlet kendi okulları arasında ayırım yapıyor. Düz liseler imam hatip okullarına dönüştürülürken, bu okullara servis ve yemek ücreti ya yok, ya çok düşük. Sınıf mevcutları az.

Veliler, evlerine yakın, servis ve yemek ücreti ödemeyecekleri bir imam hatiple kalabalık sınıflı, uzakta ve servis ve yemek parası ödeyecekleri bir düz lise arasında seçim yapmak zorunda kalıyor! 4+4+4 uygulanmaya başladıktan sonra özellikle kız öğrenciler normal eğitimden uzaklaşıp açık öğretimde okumaya başlıyor. Herşeye rağmen çocuğunun iyi bir eğitim almasını isteyen veliler, her şeyden kısarak özel okullara yöneliyor!

Hamilelik sürekli değil ki!

Gülşen, hamileliğinin üzerinden bir ay geçmeden sahneye çıkıp performansıyla herkesi şaşırttı ya. Bence sadece erkekleri şaşırtmış olmalı! Doğuma 72 kg giren Gülşen, 26 günde 60 kg’ya inmiş.

Doğumda zaten bebek, su, ıvırı kıvırı derken 10 kg gider. Kaldı mı geriye 2 kg? Emziren ve sağlıklı beslenen bir kadın da bir ayda o 2 kg’yu hayli hayli verir. Lohusalığında kilolu olanlar, doğuma girerken ne bulduysa yiyip çok kilo alanlar ve doğurduktan sonra da sütü gelsin diye yemeğe devam edenler.

Sadece 10 kg alıp doğuma giderseniz, doğumdan sonra da şeker ve una değil, su, sebze ve proteine ağırlık verirseniz, eskisinden bile ince kalırsınız! Hiç bir özel koça para ödemenize de gerek kalmaz.

Her vedada hüzün yoktur!

El ele tutuştular, suların içinde yürüyüp gittiler. Birlikte olmanın dayanılmaz hafifliğiyle, kimseye yük olmadan! Bir film karesi gibiydi vedaları. Bir tek fonda müzik, fotoğrafın üzerinde son yazmıyordu!

Çeşme’de geçirdikleri son bir hafta belki de en güzel tatillerinden biriydi, huzurlu, sakin ve kaygısızdılar! Zamanı gelince gitmek en iyi çözümdür bazen, kimseye yük olmadan. Oranızdan buranızdan hortumlar sarkar ve acılarınız varken yakınlarınızın yoğun bakım kapısında çaresizlik içinde bekleştiğini görmek istemeden.

Bilirsiniz ki o kapıdan sağ çıksanız nasıl bakılacak korkusu, cansız çıksanız, kaybettik hüznü. Hüzün ve yas geçer, bakım dert olur sürer. En iyisini yapmışlar, gidebilecek kadar sağlıklı ve varlıklıyken gitmişler. Hem bıraktıkları yerde huzur da kalmamışken!