Hele bir duralım! Sakinleşelim!

Halep’ten acı veren haberler geliyor. Dünyanın en büyülü kentlerindendi Halep. Bizim yörelerde çocukluğumuzda Halepli olmak bir öğünç vesilesiydi. Değişik kimliklerin, renklerin birlikte yaşadığı, bir kadim şehirdi. İçinde dolaşmaktan, eski sokaklarının içinde kaybolmaktan mutluluk duyduğum Halep yıkılıp gitti. Son kalan insanlar, canlarını kurtarmaya çalışıyor. Güzelim Halep, yandı bitti kül oldu. Halep yanıyor. Şiddet hem içimizde hem yanıbaşımızda alevlerini ortalığa saçıyor. 10 Aralık Dolmabahçe katliamı, sabırları zorlayan bir etki yaptı. Toplumsal öfkeyi, çaresizliği yönetebilmek kolay değil. Halkın canı yanarken, sakin konuşmak, duyguları akılla dengeleyebilmek, neredeyse imkansızlaşır. Bu zor durumun üstesinden nasıl gelebileceğiz? Konuşmaya, tartışmaya, ortak aklı harekete geçirmeye ihtiyacımız var.

Seferberlik

Liderlerin bir araya gelmesi, bu açıdan olumlu bir adım olarak değerlendirilirken, Cumhurbaşkanı Erdoğan'ın seferberlik ilanı, yeni tartışmaları beraberinde getirdi. CHP'liler, seferberliğin savaş halinde ilan edilebileceğini ve yasal sonuçları olduğunu ifade ederek, Erdoğan'ın açıklamasını eleştirdiler. Terör örgütleriyle mücadelede böyle bir ilana kalkmanın yanlış olduğunu söylediler. Bence, başka türden bir “seferberlik” anlayışına gerek bulunuyor. Ancak, bu, savaş çerçevesinde değil, “toplumsal sorunları çözebilmek için ortak bir yol nasıl bulunabilir” çerçevesinde.

Öfke ve akıl

Oturup konuşalım. Terörle mücadelede(geçmişte) yapılan hataları her yönden gözden geçirelim. “İntikamcı” yaklaşımların sorunu içinden çıkılmaz hale getirdiğini, bir toplumsal yıkıma yol açtığını da görmeye çalışalım. Köyünden, kasabasından sökülüp çaresizleştiren yığınların, şiddete potansiyel destek haline dönüşebildiğini, yaşadığımız gerçekler ışığında, kavramaya çalışalım. Bölge halkının mağduriyetine neden olmayan bir duyarlık gösterilmeli. Hukuk devletinin yol göstericiliğinde, toplumun geniş kesimlerini kazanmayı hedefleyen bir mücadele yürütülmeli. Öfkeden çok, sağduyuya önem vermemiz gereken bir dönemdeyiz. Yedi düvele meydan okuyan, her farklılığı düşman belleyen değil, dostları çoğaltan, farklılıkları anlayabilen, onların güvenini kazanan bir çizgiye, her zamankinden daha çok ihtiyacımız bulunuyor. Biraz sakin olalım, durun hele bir konuşalım...