Kulağa hoş gelir

Seçimle gelen seçimle gider diye anayasaya yazmak lazım mı acaba? Öyle ya... Demokrasi tarihimize bakın:
- Menderes, seçimle mi gitti?
- Demirel, seçimle mi gitti?
- Erbakan, seçimle mi gitti? Son olarak da Erdoğan... Ve 15 Temmuz girişimi. 66 yıllık demokrasimize bu kadar çok vukuat nasıl sığdı?

★
Neymiş? Seçimle gelen, seçimle gidermiş. Hoş bir laf ama hiç de öyle olmuyor. Burası Türkiye. Ahmet Davutoğlu seçimle mi gitti? Binali Yıldırım seçimle mi gelip Başbakan oldu? Diyeceksiniz ki bunlar istisnai durum. Pekalâ, istisnai. Ama bu kadar çok istisna olur mu? Demirel’in hem 12 Mart’a, hem 12 Eylül’e toslaması istisna mıdır?

★
Darbe denen bu zıkkım için, öteden beri söylenen bir laf var: Derler ki: - Hep bizi mi bulur? Evet sizi bulur. İktidarda daima siz olduğunuz için elbette ki sizi bulur. 27 Mayıs, 12 Mart, 12 Eylül, 28 Şubat, 15 Temmuz... Hep siz varsınız. Başka kimi bulabilir ki?

★
Buna rağmen “seçimle gelen seçimle gider” demeye devam edelim. Zira “seçimle gelmeyen, hiç gitmez.” Yani, şükür halimize.