Giriş
Masa’nın öbür tarafında oturmak başkadır.
Hatırlarsanız Çekiç Güç’e sürekli red oyu veren sosyal demokratlar, 1991’de koalisyon ortağı olunca Çekiç Güç’ün en ateşli savunucusu kesiliverdiydiler. Mecliste 8 kere reddettikleri tezkereye gönülden onay verdiler.
Daha sivri bir örnek:
28 Şubat’ta kimin imzası var?
Başbakan Necmettin Erbakan’ın. Peki İsrail anlaşmalarında kimin imzası var?
Aynı zat’ın.
Dahası... Batı Kulübü diye dalga geçen muhafazakârlar, sonunda AB’nin ipine sarılmadılar mı?
***
Bitmedi.
Öcalan’ın en amansız düşmanı MHP’dir ama hayatını bağışlayan da MHP’li bir iktidardır.
Bunlar hep ilahi tesadüfler mi?
Unutmayın.
Din kardeşimiz Irak’a yapılan müdahalede “gâvurların yanında yer almak” yine bizim gibi saf Müslümanlara kısmet olmuştur.
- İktidar, ateşten gömlek.
“Düzeni değiştireceğim” diyerek kim gelmişse, önce kendi değişmiştir.
***
Eski Go Home’cular sonradan nasıl Amerikancı olduysa, özelleştirme işi de meşhur devletleştirmeci”lerle start aldı.
Hele Kemal Derviş, ne bahtsız bir adam...
Sol’un simgesiydi ama ne kadar sağcı uygulama varsa hepsi ona nasip oldu.
Demek ki iktidar sahici bir ateşten gömlek.
Demek ki hiç büyük konuşmamak lâzım.
Demek ki masanın öbür tarafı, acayip bir yer.
Her gün bekâra karı boşamak ise, dünyanın en keyifli işi olduğundan, sürekli muhalif kalmanın kıymetini biliniz. Her siyasetçiye nasip olmaz bu nimet.
